خانه های هالیوودی

طراحی خانه ها در هالیوود توسط یک نواریست که فضاهای باز و بسته را بوجود آورده و ترکیب می کند..

با توجه به حرفه ای بودن افراد و سایت خانه های هالیوود،مکانی که بسیاری از افسانه های هالیوودی در آن زندگی می کنند،طراحی خانه ها از کاوش پتانسیل های فضاهای مسکونی سرچشمه می گیرد،که این فضاها توسط نوارهای بی پایان و از یک جنس متریال ساخته می شوند ، همانطور که اتاق ها پیچیده  طراحی شده اند و در آغوش یک نوار دائمی  فیلم قرار گرفته اند .

پیچیدگی موج دار یک نوار  موجب شکل گیری فضاهای مختلف ، اشکال متفاوت پنجره ها  ، فرم خط آسمان و شکافی برای نور طبیعی و به جریان افتادن هوا در داخل فضاها می شود.

این طراحی ها با هدف رسیدن به یک دید و منظر مناسب و خاص از شهر صورت گرفته اند .

Hollywood House / wHY Architecture

wHY Architecture shared with us an interesting project for a house in Hollywood, a series of spaces contained by a single stripe, alternating between open and closed.

Read more about it:

Recognizing the profession of the clients and the site of the house where so many Hollywood legends have lived, the design originated by exploring the potentials of residential space created within an unending band of a single material; as if the rooms are wrapped and embraced within a continual strip of film. The undulated wrapping of the strip overlaps and departs to differentiate spaces, shape windows, skylights and gaps for natural light and air to flow through the entire house. The design uses strategic borrowed sceneries aimed for specific views from this Hollywood Hills location down towards the city

web site:http://iranmemari.com/

موزه سالوادور دالی

گروه معماری HOKموزه ای برای آثار سالوادور دالی در فلوریدا طراحی کرده است.

کانسپت معماری این بنا توسط (یان وی موس) تا حد زیادی از آثار سوئالیسم ،ترکیبی از عناصر کلاسیک و خارق العاده برگرفته شده است .

از آنحا که فلوریدا مستعد ابتال قدرتمند است ، ویژگی شاخص این بنا تطبیق با آب و هوای سخت منطقه می باشد. وجود دیوار های بتنی با ضخامت ۱۸ اینچ می توند بنا را در مقابل طوفان ها و باد هایی با سرعت ۱۶۵mph محافظت کند

این موزه با وسعت ۶۸۰۰۰ مترمربع ، دارای فضاهایی است که با ۲۱۴۰ قطعه های رنگی و شیشه ای پوشیده شده است .

راه پله مارپیچ این موزه برگرفته از DNA است  و در آن تناسبات مستطیل طلایی و دنباله ی فیوناچی به چشم می خورند استفاده از قطه های شیشه ای باعث ایجاد کنتراست بین این فضا و فضای بتنی می شود و از دیگر ویژگی های آن  ارتباط با طبیعت و بازتاب نور به داخل موزه می باشد .

استفاده ی موثر از طبیعت در طراحی فضاهای آموزشی

فضاهای آموزشی نقش پر رنگی در زندگی کودکان که بیشتر وقتشان را آنجا سپری می کنند، دارند.
محیط زیست در فضای آموزشی باید سه دسته از نیاز کودکان را فراهم کند: ۱٫ نیاز تحصیلی ۲٫معاشرت های اجتماعی و فعالیت های فیزیکی ۳٫نیازهای احساسی که برای تامین این نیازها فضاهای خاصی در طراحی بایددر نظر گرفته شوند تا به محیط آموزشی کارآمدی برسیم زیرا طراحی محیط زیست و پیرامون فضای آموزشی تاثیر زیادی بر بخش داخلی ساختمان دارد.

پیشرفت تکنولوژی نقش پررنگی در سبک زندگی کودکان،به خصوص در شهرهای بزرگ دارند و ارتباط کودکان با طبیعت اطرافشان بسیار محدود شده و مشکلی است که باید به کارگیری و محافظت از طبیعت در مدارس و دیگر مکان های عمومی که ممکن است قابل استفاده کودکان نباشد، حل شود .
در دو قرن اخیر مشاهده شده که مدارس، به کارخانه ای برای یادگیری تبدیل شده اند که این نحوه ی آموزش و تحصیل توسط بسیاری از معماران و معلمان زیر سوال رفته است. به همین دلیل تحقیقاتی راجع به جنبه های مختلف فضاهای آموزشی و تاثیری که بر یادگیری کودکان می گذارند، انجام داده اند و به این نتیجه رسیدند که دانش آموزانی که در محیط استاندارد تحصیل کردند بازتاب بیشتری از تحصیلات خود دارند تا دانش آموزانی که در محیط های غیر استاندارد نا مناسب تحصیل کرده اند و در این مطالعه اهمیت طبیعت در طراحی محیط آموزشی در پیشرفت دانش آموزان مورد بحث قرار می گیرد.
مطالعات زیادی ثابت کرده اند که حضور طبیعت در محیط آموزشی تاثیر چشمگیری بر پیشرفت بازده دانش آموزان در ریاضیات و علوم دارد و برای کسانی که در تمرکز مشکل دارند یا دچار اختلال کمبود توجه می باشند مفید است.

طبیعت به دانش آموزان این اجازه را می دهد که محیط اطراف خود را لمس کنند و یا آنرا تغییر دهند، برای مثال در باغچه ی شنی می توانند زمین را حفر کنند یا فرم های جالب شنی درست کنند، حیاط مدرسه ای که طبیعت در آن وجود داشته باشد، تجربه ی کارهای دستی لازم برای آموزش های محیط زیستی را تشویق کند.

ارزش تحصیل در محیط طبیعی و سبز این هست که تحصیل به قوانین مدرسه محدود نیست و تحصیل اینگونه اطلاعات پیوسته ای که نه تنها از زندگی جدا نیست، بلکه باعث کمال می شود را پرورش می دهد.
وقتی بچه ها در محیط طبیعی بازی می کنند، تنوع بازی هایشان بسیار متنوع می باشد و همین باعث رشد قوه ی تخیل و بازی خلاقانه باعث رشد مهارت هایشان می شود.
هدف از تحصیلات در محیط طبیعی و باز این است که یادگیری بعضی مسائل در محیط باز موثرتر است و باعث می شود دانش آموزان در کلاس های درسی رایج(درون ساختمان مدرسه) بازده و کارایی بیشتری داشته باشند.

دانش درباره ی محیط زیست در ذهن و سر، به دست آوردن مهارت با حضور در محیط زیست با دست امکان پذیر است و در نهایت باعث ایجاد حس اهمیت نسبت به طبیعت توسط قلب می شود. جنبه های مختلف برنامه آموزشی در محیط باز به خصوص در درس علوم، جغرافیا، هنر و ورزش می توتند نقش موثری داشته باشد و طبیعتا حیاط مدرسه می تواند قدم خوبی برای شروع باشد. تحصیل در فضای باز ارتباط مستقیمی با یادگیری تجربی دارد و یادگیری تجربی عموما یادگیری ای تلقی می شود که تجربه ی کار با دست باعث یادگیری شود و غالبا به عنوان تحصیل غیررسمی شناخته می شود که فرآیندی طولانی است که باعث رشد در تحصیل و کار می شود.

ساخت مجتمع مسکونی شبیه قله های یخی!

این قله های بر افراشته به گونه ای ساخته شده اند که هم به ساختمان ها و خانه های همسایه اجازه ی حفظ ویژگی های خود را داده اند و هم خود را با تمام شگفتی های زیباییشان به آرامی زیر نور خورشید در بین تمامی این شلوغی ها قرار گرفته و از تماشای اقیانوس لذت می برند.

خانه های یخی دانمارک، تبدیل به بهترین بخش بندر آرهوس شده اند!
جایی که در عکس مشاهده می کنید شاید شبیه به قصر برفی در یک مکان آرام  به نظر بیاید اما در کمال تعجب باید بدانید که این ساختمان های رویایی در میان انبوه رفت و آمد کشتی ها و ازدحام معمول بندر آرهوس دانمارک جای گرفته اند!

جایی که پیشرفت قابل توجه آن به کمک بازسازی و استفاده مفید از  قسمت های بلا استفاده و قدیمی، آن را به دومین شهر بزرگ و پیشرفته ی دانمارک تبدیل کرده است.

پروژه ی عظیم خانه های یخی به دنبال ساخت خود پیشرفت بسزایی را برای آرهوس به ارمغان آورده است. حال این سوال را پیش می آورد که آیا بندر آرهوس به سکوی پرتابی برای توسعه اقتصادی و پیشرفت های دیگر دانمارک تبدیل خواد شد؟

انتخاب این قسمت از شهر بعنوان محل استقرار این کوهستان یخی که قراراست مسکن خیلی ها باشد ، به جهت نزدیک بودن به فضای مناسب کار و اشتغال وفعالیت های اجتماعی گسترده، داشتن مردمانی با فرهنگ های گوناگون و خانه هایی از انواع مختلف در حوالی خود بوده است.

از برنامه های این پروژه کنار گذاشتن حدود ۲۰۰ واحد آپارتمانی برای اجاره دادن با قیمتی بسیار پائین  است. هدف از این کار این است که برای افراد مختلف از هر فرهنگ و مشخصه ی اجتماعی مناسب باشد تا به نوعی ارتباط وهماهنگی با محیط اطراف برسند.

طبق این گزارش روند ساخت و اتمام پروژه نیز به نوبه ی خود با موانعی روبه رو بوده است .برای مثال تضاد میان مساحت مورد نظر سازندگان و محدودیت فضایی که در دست داشتند و نیز محدودیتی که برای ارتفاع ساختمان در نظر گرفته شده بود مانع ازداشتن منظره ی فوق العاده ی اقیانوس برای تمامی واحد ها می شد، اما سازندگان آن نهایت سعی خود را کرده اند که از حداکثر ارتفاع مجاز بهره ببرند.

در نهایت این قله های بر افراشته به گونه ای ساخته شده اند که هم به ساختمان ها و خانه های همسایه اجازه ی حفظ ویژگی های خود را داده اند و هم خود را با تمام شگفتی های زیباییشان  به آرامی زیر نور خورشید در بین تمامی این شلوغی ها قرار گرفته  و از تماشای اقیانوس لذت می برند.

فراخوان پذیرش در مرکز رشد تخصصی هنر در زمینه معماری،شهرسازی – دانشگاه هنراصفهان

فراخوان دومین دوره پذیرش در مرکز رشد تخصصی هنر – دانشگاه هنر اصفهان
فرصتی مناسب برای دانش آموختگان، کار آفرینان، هنرمندان و صاحبان ایده

اولین مرکز رشد تخصصی هنر*
که توسط دانشگاه هنر اصفهان با همکاری شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، راه اندازی شده است، با  هدف حمایت از ایجاد و گسترش کسب و کارهای دانش­بنیان توسط فارغ­ التحصیلان، کارآفرینان، هنرمندان و صاحبان ایده در زمینه:
– هنر
– صنایع دستی
– معماری
– شهرسازی
و رشته ­های وابسته اقدام به پذیرش گروه­ های کاری فعال در زمینه های مختلف هنر، می­ نماید.

* مرکز رشد، مرکزی است تحت مدیریت متخصصین حرفه­ ای که با ارائه خدمات حمایتی از ایجاد و توسعه حرفه­ های جدید توسط کارآفرینان فعال در زمینه­ های مختلف نوآوری و فناوری، پشتیبانی می­ کند.

شرایط پذیرش در مرکز رشد هنر:
– داشتن تیم کاری مناسب (متخصص، خلاق و کارآفرین)
– داشتن ایده محوری و زمینه کاری مبتنی بر دانش/ ویژگی های هنری با جنبه های اقتصادی و بازار کار مناسب
– دارا بودن برنامه کاری متناسب با زمینه کاری و متکی بر شناخت بازار
آمادگی برای ثبت شرکت یا موسسه

حمایت ها و خدمات در مرکز رشد هنر:
– خدمات پشتیبانی عمومی (اسکان و فضای کاری، تلفن و دورنگار، اتاق‌های کنفرانس، تجهیزات سمعی و بصری و ….)
– خدمات اطلاع‌رسانی (دسترسی به شبکه و اینترنت، دسترسی به کتابخانه و مراکز اطلاع رسانی و ….)
– خدمات مشاوره‌ای و آموزشی (مشاوره‌های علمی، مدیریتی، مالی، حقوقی، بازاریابی، دوره­ ها و کارگاه های آموزشی مورد نیاز شرکت های تازه تاسیس)
– حمایت های مالی و اعتباری (بهره­ مندی از اعتبارات خدماتی و تحقیقاتی جهت کاهش هزینه­ های شرکت­ ها نوپا و تبدیل ایده به محصول، کمک به دسترسی به منابع مالی و جذب  سرمایه‌گذاران، تسهیل در جذب پروژه‌های تحقیقاتی)
– خدمات پشتیبانی فنی (امکان استفاده از امکانات آزمایشگاهی و کارگاهی)

متقاضیان باید:
۱ – اطلاعات لازم و راهنما و کاربرگ­ های پذیرش در مرکر رشد را از لینک کاربرگهای جذب دریافت و  حداکثر تا ۳۰ آذر ماه ۹۴ ، کاربرگ تکمیل شده را به پست الکترونیک artincubator[at]aui.ac.ir ارسال نمایند. بدیهی است اولویت پذیرش با شرکت­ها/موسسات و تیم های کاری است که زودتر کاربرگ های پذیرش را تکمیل و ارائه نمایند.
۲ – با مراجعه  به آدرس bpm.istt.ir و عضویت در سامانه جذب و پذیرش، کارتابل شخصی ایجاد کنند و پس از ساختن گردش کار جدید، مرکز رشد تخصصی هنر را به عنوان مرکز مورد تقاضا انتخاب نمایند.

سومین کنفرانس سازه و معماری با محوریت بیونیک

برگزارکننده: قطب علمی فناوری معماری دانشگاه تهران

اهداف کنفرانس:

– ایجاد فرصتی مناسب برای تبادل اطلاعات و ارائه دستاوردهای نوین پژوهشی بین اندیشمندان، محققان، صنعتگران، دانشجویان و دست‌اندرکاران در زمینه معماری و سازه.
– تداوم گفتمان‎های بین‎المللی در زمینه مفاهیم، نظریات و تئوری‎های مرتبط با محورهای کنفرانس.
– ارتقا سطح دانش جامعه مهندسی و عموم در مسائل مرتبط معماری و سازه و نقش علم بیونیک در طراحی.
– توسعه و ترویج فرهنگ تحقیق و پژوهش در زمینه مباحث کنفرانس.
– معرفی نمونه‎های موفق طراحی بیونیک در سطح جهان و بررسی آنها از دیدگاه‌های مختلف.

محورهای کنفرانس:
– بایونیک منبع الهام در معماری
– مصادیق معماری بایونیک در معماری گذشته ایران و جهان
– بایونیک در سایرعلوم
– بایومیمکری در معماری
– بایونیک و انرژی
– بایونیک و معماری پاسخگو
– بایونیک و سازه های باز و بسته شونده
– بایونیک و ساختمان های بلند
– بایونیک و هندسه در معماری
– بایونیک و فرم یابی در معماری
– بایونیک و فرآیند ساخت در معماری
– بایونیک و فناوری های دیجیتال در معماری
– بایونیک و متدولوژی انتقال ایده ها از طبیعت به معماری

تاریخ های مهم:
آخرین مهلت ارسال مقالات کامل: ۱۳۹۴/۹/۱۵
اعلام نتیجه داوری مقالات: ۱۳۹۴/۱۰/۱۰
ارسال مقالات نهایی: ۱۳۹۴/۱۰/۲۰
شروع کنفرانس: ۱۳۹۴/۱۱/۱۸
پایان کنفرانس: ۱۳۹۴/۱۱/۱۹

دبیرخانه:
تهران، خیابان انقلاب، دانشگاه تهران، پردیس هنرهای زیبا، دانشکده معماری، قطب علمی فناوری معماری
تلفن: ۶۶۴۰۱۰۱۵- ۰۲۱

سایت مرتبط: icas.ut.ac.ir
منبع خبر: www.MemarNews.com

موزه یهود

 ناچار است مکانی باشد برای  یادآوری فراموشی، جایی که باید به خاطر آوریم تا فراموش کنیم. اما این مفهوم و کالبدی کردن آن فرایندی ‹متفاوت› را می طلبد چرا که قرار است با دیدی ‹متفاوت› به هر آنچه که قبلا وجود داشته نگاه کنیم. لذا محتوایی با چنین سنگینی و دهشتبار، فرمی نوین را می خواهد که معماری سترون شده مدرن از پس آن بر نمی آید. به ناچار باید این حکم تلخ را بپذیریم که هولوکاست نتیجه آرمان و  ایده آل متعالی و متافیزیک منشی است که در میان مدرنها به همسان سازی مشهور است. همسان سازی و تبعات آن از همان بدو ظهور خود در قالب مدرنیسم در همه نمودهای نظری و علمی متجلی گشته است. ریاضیدانان به توابعی که در قواعد موردنظرآنها نمی گنجد عناوینی چون گنگ و مبهم و نامعین نسبت می دهند. ساختارگراها به دنبال کلیت های دگرگونی ناپذیری می گشتند که فارغ از تفاوتها بتوان آنها را در هر کجا و در هر زمینه فرهنگی بتوان باز تولید کرد. کلیت هایی که به قول آدورنو از یهودستیزی جدایی ناپذیرند، این امر دامنگیر معماری نیز شد و تحت عنوان معماری بین الملل گسترش ایده همسان سازی را مد نظر خود قرار داد. معماری بین الملل با پشتوانه های فکری مدرن را می توان گونه ای از ستیز با تفاوت، اقلیت و نوعی از هولوکاست فرهنگ معماری بشر نامید. اما لیبسکیند از همان آغاز کار خود، رویه ای دیگرگونه در پیش می گیرد و یکسره به سراغ نشانه های اقلیت می رود. ستاره داوود یا همان مهر سلیمان.

«این ستاره جنبه های مکمل مختلفی را نشان می دهد. مثلث سر بالا نماد آتش و در عین حال نماد انسانی است که در جهت کائنات فعال و در جهت زمین منفعل است. مثلث سرپایین را انسانی می دانند که در جهت زمین فعال و در جهت آسمان منفعل است.»
لیبسکیند با در هم ریختن این نماد یهود که در همه جنبه های زندگی آنها رسوخ کامل پیدا کرده توانسته مفاهیم زیر را به عرصه متفاوت دنیای امروز فراخواند.
۱ – شروع پروسه یادمان سازی برای یهود و به معنای دیگر پایه و شالوده آن از خود قربانی شروع می شود. شاید بهتر است بگوییم با این کار موزه یهود از دایره بسته فرهنگهای آشغال و کثیف و در عین حال حتی منتقدی که آدورنو مورد سرزنش قرار داده بود خارج می شود. موزه  از همان بدو امر خود ارجاع و معطوف به خود است . در واقع می خواهد که متنی خود ارجاع باشد.

۲ – از همان لحظه شکست ستاره، موقعیتی که آن را جنون دیگر بودگی نشانه ها می نامیم شروع می شود.
این موقعیت را بدینگونه تعریف می کنیم:
موقعیتی که در آن نشانه ها از مدلولهای پیشینی خود گسیخته و سعی در ارائه مدلولهای نوینی دارند. گسیختگی نشانه تنها در فضایی می تواند رخ دهد که از هر لحاظ در حوزه فضاها و موقعیت های مالوف و آشنای قدیمی نگنجد. در واقع می توان گفت که جنون دیگر بودگی نشانه ها گونه ای آشنایی زدایی کردن از ادراک مالوف و معمولی است . این همان موقعیتی است که فوکو آن را تحت عنوان شکل ویران شده خرد، به معنای مالوف آن، یعنی جنون معرفی کرده. شکلی که هماره توسط خرد همسانساز مدرن سرکوب شده حتی اگر تحت لوای پیرا پزشکی و برپایی آسایشگاه باشد . در این راستاست که موزه یهود باید مکانی باشد تا از طریق آن نشانه ها از آسایش ابدی خود گسیخته و وارد حوزه متفاوتی از دلالتگری شوند.

موزه یهود به این اعتبار دارالمجانین نشانه هاییست که خود را از تبار خود نمی دانند. آنان از تبار خویش به نحوی دهشتبار می گریزند، چرا که غیر از این توانایی حمل معانی، مفاهیم و مدلولهایی را ندارند که از موقعیت یهودیت نشات گرفته اند. در واقع زبان صریح و یقین دکارتی مدرن جای خود را به ترکیبی از ناسازه ها می دهد. این یقین و صراحت امروزه در فضایی چون موزه یهود بیرنگ شده و گسست کامل از آن زبان آغاز می شود.برای بیان مفاهیم ‹دیگری› ، مفاهیمی که در دایره به ظاهر جهانشمول‹ خود› مدرنیستی نمی گنجد به زبانی دیگر نیازمندیم که موزه یهود الفبای آن را می سازد. اما خود این الفبا، این دایره واژگان و نشانه نمی تواند به ثبات برسد، نباید به کلیشه ای شدن، جهان شمولی و بازنمود در آینده بیاندیشد چرا که در اینصورت دوباره در دام اندیشه ای می افتد که انگیزه های ساخت این موزه را فراهم کرده است.
با شکستن ستاره یهود در درجه اول تقابلهای زمین/آسمان ، فعال/منفعل،….. رنگ می بازند. مرزهای بین زمین و آسمان، انسان و خدا و همه نمودهای فرهنگی آنها که به شکلی دیگر در توتالیتاریسم به ظاهر روشنگرانه عقل تسلیحاتی مدرن، در عصر اقلیت ستیز ظاهر می شود، درهم ذوب شده و در شکل حرکتی سریع ، بی بازگشت و بدون پسماند به تاریخ سایتی که موزه در آن قرار می گیرد به صورتی کاملا ناسازه وار ملحق می شود. ( قدم دوم جنون).
بی شک نشانه هایی که به دیگربودگی می رسند لحظه ای برق آسا در تاریخند که به نام هنر ناب و برای همیشه در تاریخ ثبت می شوند. آنان همیشه وصله های ناجوری بوده اند که به تن تاریخ منظم و دارای سلسله مراتب و فرموله بشری پینه خورده اند. موزه یهود اینگونه باید به تاریخ قبل و بعد از خود پیوند بخورد: هولناک، بی بازگشت ، بدون پسماند و بسان خاطره ای هر چند برق آسا که میخواهیم فراموش کنیم.
ایده شکستن نشانه یهود ایده ایست که قبل از هر چیز به هویت فاقد تفکر ارزشگذارانه پیوند می خورد. نشان از نگرشی n بعدی دارد. ایده ای که از دید آن به قول ادورنو : «جلادان و قربانیان، چه در مقام کسانیکه کورکورانه ضربه می زنند و چه در مقام آنانی که کورکورانه دفاع می کنند، هر دو متعلق به یک چرخه معیوب فاجعه بارند»((آدورنو، تئودور و/ هورکهایمر ماکس،۲۹۱:۱۳۸۴). به همین دلیل هم در موزه یهود هیچ نشانه ای از ضدیت با نازیسم وجود ندارد.
فرم پس از تولد و در مسیر خود جهت الحاق به نشانه های تاریخی سایت، همچنانکه آرام نمی نشیند و مدام در جهت گیری خود قطعیت ها را از بین می برد، به نحوی از خودویرانگری نیز دست می زند. کسی نمی تواند ابتدا و انتهای آن را از هم تشخیص دهد. فرم موزه نشانه ایست که از هر مدلول قطعی برق آسا می گریزد. پیچ و تاب های این نشانه در هیچ مختصات دکارتی قابل پیش بینی نیستند.ضد هندسه و ضد جایگاه پذیری در هر عنوان هندسی هستند.

چنین فرمی هم، نمی تواند خالص باشد. کسی هم که در داخل این فرم قرار است هولوکاست را در قالب عملکردی متشکل از سیرکولاسیونها و مکثها تجربه کند نباید از روزنهای آشنا به بیرون بنگرد. گویی زاویه دید کاربر همان شکافها و گسیختگیهایی است که فرم به مثابه یک ابر نشانه یا شاید فرا نشانه در مسیر عریان کردن خویش از دلالتهای پیشین به تن خریده است. گسیختگی هایی که به سبب نا آشنا و نامالوف بودنشان هراس انگیزند و همین هراس برای انسان امروزی که بااطمینان به دور از هیچ ترسی به بالا رفتن آسانسورها و جت ها اعتماد می کند کافیست.

شکافها در متن فرم موزه یهود شکافهایی به شدت تاویل پذیرند. رولان بارت در کتاب لذت متن ، موقعی که از انواع لذت در خوانش اسم می برد به مفهومی تحت عنوان برهنگی موضعی اشاره می کند. از دید او برهنگی موضعی هر آن لذت بخشتر از عریانی و برهنگی محض است، چرا که مدام خواهش ما را برای دیدن آنچه که خارج از آن موضع عریان و برهنه نیست بر می انگیزد و بدینسان شهوتی از تمایل به خوانشی دیوانه وار را در درون انسان رقم می زند. پشت شکافهای موزه یهود چه چیزی نهفته است؟ اگر با عریانی کامل موقعیتی را که لیبسکیند فراهم کرده بود می دیدیم شهوتی برای خوانش و دیدن باقی می ماند و یا حتی برعکس، آیا در پوشاندن کامل آن نیز، همان لذت باقی بود؟ در واقع آنچه از موزه یهود فرمی خوانش پذیر ارائه داده، همان گسیختگیهای شهوتناکی هستند که مدام ما را در ارضای کامل دیدن آنچه نباید ببینیم آویزان باقی می گذارند. شکافها عناصر نرینه تفکر ما را برای رسیدن به ارگاسم کامل به سخره می گیرند.اگر چه هیچ ورودی ای تعریف شده به معنی کلاسیک و حتی مدرن در این موزه وجود ندارد اما باید رفت و دید. شهوت رفتن ما را از ماندن باز می دارد. در واقع شکافها و گسیختگیهای فرم در موزه یهود همان difference یا ‹تفاوت› هایی هستند که از دید دریدا معنا را به سبب فاصله ای که از موضوع دارند به تاخیر می اندازند.

بدین اعتبار موزه یهود یک متن باز است. متنی که از هرگوشه آن می توان شروع به خوانش کرد. شاید بهتر آن باشد که بگوییم این همان، ضد متن وضد کتابی است که دریدا آرزوی نوشتنش را داشت. همان دریدایی که روزگاری احتمال شکست دکانستراکشن را با ذهن فرمول گریزش محاسبه کرده بود. متنی باز که به هر ذهنی اجازه دست درازی،تعارض و تجاوزی را می دهد که می خواهد ارگاسمهای خود را در ارضای شهوتناک خوانش تجربه کند.

در پایان می توان موزه یهود را جزو معدود آثار معماری دانست که با دیدی واسازی گرا همچنان پس از ساخت و کالبد یافتن، دوباره و از نو قابل واسازی، خوانش و تاویل دیگرباره اند. لیبسکیند ثابت کرده است کالبد و تجسد یافتن نمی تواند پایان راه واسازی در معماری باشد، بلکه همچنان نیز که قبلا نیز گفته شد، می تواند نه تنها آغاز راه بلکه موجد متون و کالبدهای نوین باشد. از این روست که باید گفت این موزه همزمان با فراموش کردن و به یاد آوردن مدام در معرض آگاهی بخشی و آگاهی یابی قرار دارد. لذا به حوزه پایان ناپذیر معناها متصل شده، موردی که امروزه بشر بیش از پیش به آن نیازمند و محتاج است.
نکته مهم دیگر در راستای موفقیت این موزه در حوزه معماری را می توان به رابطه بین اثر و تئوری نسبت داد. لازم به ذکر است که همواره بین اثر هنری و تئوری رابطه ای دو سویه برقرار بوده و هست. همین بس که بسیاری از تفکرات عصر مدرن از آثار هنری بزرگ نشات گرفته اند. میلان کوندرا نویسنده بزرگ چک در کتاب « هنر رمان، میراث گمشده سروانتس» می گوید: « مارکسیسم قبل از اینکه به عنوان تفکری عظیم ظاهر شود در رمان و ادبیات اتفاق افتاد.» یا در مصاحبه ای اینشتین گفته بود نظریه نسبیت را از رمان برادران کارامازوف آموختم. این مسئله در معماری نیز وجود داشته و دارد. گمان نمی رود هیچ معماری حتی پیشرو، تئوریهایش را قبلا روی کاغذ آورده و سپس تک تک به مفاد آن عملکرده باشد. هنر همواره چه خوب، چه بد عرصه آزمونها و خطاهای بشر بوده برای رسیدن به تعالی آگاهی. این سویه را می توان سویه « از هنر به سوی تئوری» نامید. یعنی در واقع به جایی برسیم که آثار موجد تغییرات و دگرگونیهای فکری شوند. اما سویه دیگری نیز وجود دارد که آن را می توان در حوزه «از تئوری به سوی  هنر» دسته بندی کرد. تاریخ هنر و تلاش هنری بشر نشان داده که این سویه هیچگاه عمر چندانی نداشته، برای اثبات این ادعا نگاهی به تاریخ ظهور و افول مکاتب مختلف هنری در سر آغار قرن بیستم کافیست.
آیزنمن و چومی را در کارهای اولیه خود، خصوصا در دو اثری که با نظارت فیلسوف ساخته می شد می توان در زمره دار و دسته دوم ( از تئوری به اثر) طبقه بندی کرد. به همین دلیل هنر آنها و آثارشان در این دو اثر تنها و تنها جوابگوی توقعات و انتظاراتی بود که خود آنها از آثارشان داشتند. برعکس این رویه را در کارهای لیبسکیند می توان دید. نگرش اثر به هنر نگرشی است که آخر سر به تولید اثری هنری ای می انجامد که خود مولد دلالتهای بعدی است. ما آزادیم که در خوانش موزه لیبسکیند آن را واسازی تفکر مفهومی مدرن بدانیم یا نه، و همچنان آزادیم که روش و فرآیند طراحی او را فرایندی واسازیگرایانه قلمداد کنیم، چرا که به هیچ پیش زمینه تئوریک و بسته و در عین حال مانیفستی وابسته نیست. موزه یهود متنی خود ارجاع است که برای خوانش و قرائت مجدد آن نیاز به هیچ منبع دیگری غیر از خود موزه و اثر نداریم. اما اعلام شروع یک فاز معماری دکانستراکت از سوی آیزنمن و چومی به ناچار دست منتقد و مخاطب را برای رسیدن به رهیافتهای نوین معنایی می بندد.آن دو به تولید متنی پرداختند که اگر چه با بسیاری از ایده های دکانستراکشن منطبق بود اما همین انطباق از پیش تعین شده از آثار، متنی بدست داد که نتوانست خود ارجاع باشد. ما می بایست و هنوز هم می باید برای تاویل این آثار به گزیده گوییهای معمارانشان و فیلسوفان مولد آنها مراجعه کنیم. بی شک لاویلت و وکسنر مانیفست معماری دکانستراکت هستند اما هر مانیفستی نیز تاریخ انقضایی دارد و این را نیز در نظر داشته باشیم واسازی فرایندی است برای پایان دادن به روشهایی که به تولید تفکراتی با تاریخ مصرف معین منجر شده اند. واسازی هیچ چارچوب از پیش تعین شده ای را بر نمی تابد.

ساختار هر اثر با تولید آن به دنیا می آید، و در معماری این مقوله از همه شاخص تر است خصوصا اینکه در معماری فرصتی برای جبران و اصلاح نیست. ممکن است از خواندن کتابی ناخوشایند خسته شده و آن را به گوشه ای پرت کنیم اما هیچگاه نمی توانیم در ساختمانی که ناخوشایند طراحی شده زندگی نکنیم.

پذیرفتن این موضوع چندان سخت نیست که «نما» درمیان مفاهیم مختلف ساختمان سازی از اهمیت بصری اجتماعی تری برخوردار است. نمای یک ساختمان در حقیقت وجه اجتماعی آن ساختمان و زبان دیالوگ و تعامل آن با فضای اطرافش است. ایده های یک معمار، در طراحی یک بنا تنها در نمای آن بناست که رخ می نمایاند و اگر خوب طراحی شده باشد، ما را با زبان بصری خود به درون دعوت می کند. این بعد از معماری البته در طراحی شهری نیز اهمیت دو چندانی دارد؛ زیبا شدن جلوه ظاهری و بیرونی ساختمان و در نتیجه ایجاد دورنمای مناسب برای محلی که ساختمان در آن واقع شده است، یکی از این دلایل است.

از طرفی می توان از نگاه مهندسی سازه هم دلایل قانع کننده ای برای توجه به نمای یک ساختمان عنوان کرد:
– کاهش اتلاف انرژی در تمام مدت سال، چرا که نما در ساختمان نقش یک عایق حرارتی و برودتی را ایفا می کند که از هدر رفتن انرژی تولیدی سیستم های گرمایشی و سرمایشی جلوگیری می کند، همچنین می تواند موجب دفع و انعکاس گرما در تابستان، خاصه در مناطق گرمسیری شود و عکس همین عملکرد را در فصل زمستان برای جذب انرژی خورشیدی و گرم شدن ساختمان ها در مناطق سردسیری ایفا کند.
– نمای ساختمان به عنوان یک عایق صوتی ایده آل و مناسب عمل می کند. کاملا واضح است که نمای ساختمان نقش بسیار مهمی در کاهش ورود آلودگی های صوتی و صداهای آزاردهنده محیط بیرون به فضای داخلی ساختمان ایفا می کند.این موضوع در ابرشهرهای با آلودگی صوتی بالا، بیشتر نمود پیدا می کنند.
در ساخت وسازهای عصر حاضر، این عایق کاری صوتی با استفاده از نماهای شیشه ای و با به کارگیری شیشه های چندلایه، به نتایج بهتر با بازده بیشتری رسیده است. زیرا هم بهره گیری از نور بیرون برای تامین روشنایی داخل ساختمان سهل تر است و هم از ورود صداهای ناهنجار به داخل جلوگیری می شود.
-کمک به افزایش دوام و پایداری ساختمان ها در برابر شرایط نامساعد جوی و محیطی و در نتیجه افزایش عمر مفید ساختمان

مولفه‌های بسیاری درانتخاب نوع نمای ساختمان‌های مختلف، با کاربری های مختلف موثرند. مولفه‌هایی چون دوام، زیبایی، پایداری، سبکی، قابلیت نگهداری و تعمیرات ارزان و… .
امروزه نماهای جدیدی در صنعت ساختمان سازی وارد شده اند که کم کم جایگزین مصالحی چون آجر، سنگ، گرانیت و … می شود، نظیر نماهای کامپوزیت و شیشه که در بسیاری از موارد مقرون به صرفه تر از مصالح سنتی هستند.
نمای مینرال نیز یکی از گزینه‌های جدید برای معماران و طراحان منزل است که در مقایسه با مصالح متداول، مزیت های خاص خود را دارد.
یکی از مهمترین مشکلات ساختمان سازی در کشور ما، روند طولانی اجراست و نمای مینرال قابلیت اجرای سریع را دارد که می تواند منجر به کاهش زمان ساخت و ساز شود.
این متریال، قابلیت چسبندگی بر هر سطح صافی را دارد، بنابراین استفاده از آن به جای سنگ، آجر، سیمان، ایرانیت، شیشه و… در نما امکان پذیر است و معایب هر کدام از مصالح ذکر شده را نیز ندارد. نه سنگینی و خطر سازی سنگ و آجر و … را دارد و نه با مشکلاتی عدیده نمای سیسه‌ای بخصوص در هنگام نصب و در دوره نگهداری دست به گریبان است.
این نوع نما حتی برای پوشش دیواره‌های داخلی نیز قابل استفاده است، نمای مینرال به سادگی می‌تواند جایگزین رنگ و سفید کاری شود که هزینه‌های نگهداری، تعویض و تغییر فرم آنها را نیز ندارد.
مینرال یکی مقاوم ترین مصالح مورد استفاده در نما، در برابر خطر بزرگ زلزله است که ویرانگری سنگ و برندگی شیشه را نیز ندارد.
یکی دیگر از ویژگی های مینرال، تنوع رنگ و فرم‌های ویژه برای نماهای خارجی و داخلی منزل است که دست معماران را برای خلق فضاهایی بدیع و آرامش بخش باز می‌گذارد.

نمای مینرال ترالیت

نمای مینرال یکی از نماهای روز ساختمانی می باشد که به سرعت در ایران مورد مقبول واقع شده است ، به ویژه این که  جای خود را به عنوان یکی از گزینه های اصلی

نمای ساختمان مسکن  مهر باز کرده است.

نمای مینرال چیست؟

نمای مینرال تشکیل شده است از سرامیزه طبیعی سنگهای معدنی (مرمر- گرانیت- کوارتز) در حجم ها وچگالی یکسان حاوی رزین های صنعتی وچسب های سیلیکونی

وآکریلیک بیس آب که بعداز خشک شدن نما تأثیری برآن ندارد. باتنوع رنگ و دانه بندی های متعدد.

تنوع محصول نمای مینرال :

نمای مینرال در سه  دانه بندی درشت ، متوسط ، ریز وهمچنین بالغ بر ۴۸ نوع رنگ زیبا و متنوع عرضه میگردد.

ویژگی های عمومی نمای مینرال :

۱- اجرای سریع و صرفه جویی در زمان ونیروی کار :

یکی از ویژگی های منحصربه فردنمای مینرال، سرعت اجرایی بالا می باشد بطوریکه هراپراتور مینرال، روزانه در سطوح صاف قادر به اجرای۵۰ الی ۷۰مترمربع

می باشد. این سرعت در مقایسه بانماهای سنگی- آجری -کامپوزیت تقریباً بیش از ۵ برابر است. معمولاً در اجرای نماهای مینرال در یک پروژه، حداقل ۲ اپراتور همزمان

شروع به اجرا کرده ودر هرپروژه، سرعت مینرال حتی در ارتفاعات بیش از ۱۰۰مترمربع در روز می باشد.

در پروژه های انبوه که به صورت مجتمع ساخته شده اند، بزرگترین مشکل در اواخر پروژه، مربوط به نمای پروژه ها می باشد. درواقع استفاده از نماهای سنگی وآجری

کاملاً وقت بربوده به همین دلیل سرعت اجرای بالای مینرال این مشکل را حل کرده وازلحاظ صرفه جویی در زمان وهزینه بسیار مناسب می باشد.

۲-وزن بسیار سبک :

سبک سازی وزن سازه ها:

یکی از مهمترین معضلات صنعت ساختمان وزن زیاد سازه ها هاست که باعث میشود سهم بیشتری از نیروی زمین لرزه را دریافت کند. همچنین مصالح سنگی ،آجری ،

شیشه ای وکامپوزیت استفاده شده در نمای ساختمان هابه دلیل وزن بالایشان بیشتر در معرض خطر جداشدن از دیوارو پرتاب شدن برروی محل گذر عابران قراردارد.

وزن زیاد وحجم بالای سنگ ومصالح مشابه از زیرسازی های سنگین تری را می طلبد که در این راستا در ساختمان های بلندتر از چهار طبقه کمتر مصالح سنگی درشت

وآجری استفاده میکنند. بدین شکل نمای مینرال و رولستر پلاسترهای معدنی بیشتر در مرکز توجه قرارگرفته اند.

بزرگترین ویژگی نمای مینرال وزن بسیارسبک این نوع نما در مقایسه با نماهای سنتی می باشد. مصرف مینرال در هرمترمربع ۳٫۵ کیلوگرم در مترمربع می باشد.

مصرف سنگ در هر مترمربع ۸۰الی ۱۰۰ کیلوگرم می باشد.

مصرف آجر در هرمترمربع ۲۰الی۴۰ کیلوگرم می باشد.

۳- غیرقابل اشتعال در هنگام آتش سوزی :

نمای مینرال به خودی خود اشتعال زانمی باشدو در صورت آتش سوزی مشتعل نشده و به صورت پودر شده و می ریزد.

۴-مقاوم در برابرهوای گرم وسرد:

نمای مینرال مقاومت بسیاربالایی درهوای گرم وسرد دارد.

۵-مقاوم در برابر بخار آب:

نمای مینرال مقاومت بسیار بالایی در مقابل بخار آب رادارد .

۶- عایق رطوبت و قابل شستشو:

نمای مینرال با داشتن رزین اکریلیک و سیلیکون پس از خشک شدن به یک صفحه نایلونی تبدیل شده و مانع نفوذ رطوبت می شود .

البته با در نظر گرفتن  تمامی موارد فنی قبل و در حین اجرای زیر سازی و اجرای نمای مینرال.

۷- آسیبی به محیط زیست وارد نمی کند:

به علت عدم استفاده از حلالهای سمی و مضر وموادنفتی درساختار شیمیایی آن دوست دار طبیعت می باشد.

۸- مقاوم دربرابر زلزله وضربه:

نمای مینرال به علت وزن سبک وضخامت کم وانعطاف پذیری بالاکاملاً درمقابل ضربه وزلزله مقاوم می باشد.

۹- از بین بردن محدودیت ها در استفاده از ایده های طراحی.

۱۰- زیرسازی آسان و متنوع

۱۱- نمای مینرال طی سالیان دراز درکشورهای اروپایی نظیر ترکیه، آلمان، ایتالیا، رومانی، روسیه، آذربایجان وغیره استفاده میشود.

۱۲- دارای تنوع رنگ طبیعی سنگ که بامخلوط چند نوع سنگ به رنگهای مختلف تبدیل شده و دارای چهل وهشت رنگ متنوع میباشد.

خلاقیت و آفرینندگی در هنر و معماری نوعی فعالیت جهت یافته است؛ به این معنا که هنرمند یا معمار در جهت ایجاد طرح به صورت سازماندهی شده و هدفمند تلاش میکند.بی شک واضح است که این فعالیت با همه سازمان یافتگی اش به تنهایی طرح و ایده محسوب نخواهد شد مگر اینکه معمار یا هنرمند ابتکار را به عنوان یک چاشنی قوی مد نظر داشته باشد و به مدد آن طراحی کند،چرا که طراحی بدون ابتکار غیر ممکن است. با این وصف در کنار سایر عوامل موثر بر شکل گیری معماری، نمیتوان نقش ابداع و خلاقیت هنرمند را در شکل دادن به هرگونه اثر هنری و از جمله آثار هنری و از جمله آثار معماری نادیده گرفت، زیرا نیروی هنرورانه ذهن آدمی نیرویی زاینده است و همین زایش و خلاقیت وجودی هنرمند، تاریخ هنر را شکل داده و می دهد.

داشتن خلاقیت بالا و ذهنی کنش پذیر از جایگاه ویژه ای در روند آفرینش آثار هنری برخوردار است از این رو هر هنرمندی به گونه ای متناسب با خصوصیات شخصیت هنری خویش، تحریک و باروری آنرا بسیار مهم میشمارد. از طرف دیگر مطالعات اخیر نشان میدهند که خلاقیت را نیز میتوان آموزش داد وبا به کارگیری روش های متناسب با ویژگیهای شخصیتی و روانی افراد، تقویت آن امری امکان پذیر است. همین امر باعث رویکرد جدیدی در آموزش شده است که بر خلاف شیوه های معمول آموزشی شده است که بر خلاف شیوه های معمول آموزشی، هدف اصلی، پرورش ذهنی خلاق و پویا در ابعاد مختلف زندگی است.

معماران بزرگی همچون فرانک لویدرایت، لوکوبوزیه، میس ونده رو و برخی دیگر به سبب کارهای خلاقانه شده اند. آثار آنان به عنوان نمودهایی از نبوغ فردی آنها مورد توجه قرار دارد و نقش مدارس عبارت از آموزش اصول کلی آثار آنان و پرورش بذرهای نبوغ که ممکن است در هر دانشجویی وجود داشته باشد.(سلطانزاده،ح، ۱۳۷۶)

خلاقیت و آفرینندگی در هنر و معماری نوعی فعالیت جهت یافته است؛ به این معنا که هنرمند یا معمار در جهت ایجاد طرح به صورت سازماندهی شده و هدفمند تلاش میکند.بی شک واضح است که این فعالیت با همه سازمان یا فتگی اش به تنهایی طرح و ایده محسوب نخواهد شد مگر اینکه معمار یا هنرمند ابتکار را به عنوان یک چاشنی قوی مد نظر داشته باشد و به مدد آن طراحی کند،چرا که طراحی بدون ابتکار غیر ممکن است. با این وصف در کنار سایر عوامل موثر بر شکل گیری معماری، نمیتوان نقش ابداع و خلاقیت هنرمند را در شکل دادن به هرگونه اثر هنری و از جمله آثار هنری و از جمله آثار معماری نادیده گرفت، زیرا نیروی هنرورانه ذهن آدمی نیرویی زاینده است و همین زایش و خلاقیت وجودی هنرمند، تاریخ هنر را شکل داده و می دهد.

لوکوربوزیه در تعریق از معماری جایگاه ویژه ای برای خلاقیت قائل شده است: “. . . اینکه معماری در لحطه ای از خلاقیت به وجود می آید، یک حقیقت انکار ناپذیر است،زمانیکه ذهن درگیر چگونگی تضمین استحکام یک ساختمان و نیز تامین خواسته هایی برای آسایش و راحتی است، برای رسیدن به هدفی متعالی تر از تامین نیازها صرفا کارکردی برانگیخته شده و آماده میشود تا توانایی های شاعرانه ای را به معرض نمایش گذارد که ما را برمی انگیزانند و به ما لذت و سرورمی بخشند.(کلارک، ر، ۱۳۶۹)

در خلق یک اثر هنری توانایی اندیشه و تخیل، نیروی بالقوه ایست که به کمک تلاش، ممارست و فعالیتی هدفمند، به انجام میرسد و از مفهومی ذهنی، به عینیتی قابل ارزیابی بدل میشود. همه آفرینش های هنری نتیجه تحقق اندیشه ها و در یافت های هنرمند است. به بیان دقیق تر این معمارست که بازتاب و تاثیر عوامل گوناگون در معماری را به نمایش میگذارد. معمار به عنوان هنرمند، در روند خلق معماری، دانش و دریافت های خود را با امکانات موجود هماهنگ میکند و هدایت آنها را به مدد نیم کره های مغز به دست میگیرد.او چنان از همه امکاناتش بهره میبرد که همه داشته ها پس از عبور از فیلتر خلاقیت و دیدگاه های شخصی معمار، به پدیده ای یکپارچه و البته نو بدل شود. در نهایت این پدیده نو، همان خلاقیت در طراحی معماریست که میتواند از عناصر و اجزایی مشابه هزاران طرح دیگر ساخته شده باشد اما ابتکار چون روحی به این اجزا و عناصر یا مجموعه آنها دمیده شده و از آن کلیتی خلاقانه ساخته است.

گذشته از جنس و نوع رنگ، چالش دیگری که در خصوص انتخاب رنگ ها برای شما وجود دارد انتحاب طیف رنگ هاست. انتخاب رنگی که برای فضای مورد نظر شما مناسب باشد و همچنین با شخصیت شما نیز همخوانی و تناسب داشته باشد به مقدار زیادی می تواند در داشتن دکوراسیونی ایده آل و کامل مؤثر واقع شود.با خواندن این نکات مختصر در اتخاذ تصمیم نهایی مصمم شوید.

۱٫ اتاق های نشیمن و غذاخوری:

این فضاهای کاربردی جزو فضاهایی هیتند که ذهنیت افراد را نسبت به دکوراسیون کل خانه شکل می دهند. برای این فضاها از رنگ های خنثی و پاستل برای دیوارها استفاده کنید تا مبلمان  اثاثیه موجود در فضا برجسته تر جلوه کند و به چشم بیاید.

۲٫ اتاق خواب:

اتاق خواب خود را با رنگ های قرمز و آبی با تناژهای مختلف بیارایید. این رنگ ها می توتند گرما و راحتی دلنشینی را برای دکوراسیون اتاق خواب شما به وجود آورد و احساسی خوشایند و دلپذیر راحتی در روزهای غمگین و گرفته به وجود آورد. همچنین می توانید از رنگ های روشنی مانند نارنجی و زرد در اتاق خواب خود استفاده کنید که هم گرم است هم نشاط آور.

۳٫ اتاق کودک:

برای اتاق کودک رنگ های شاد و سرگرم کننده مناسب هستند. همچنین فراموش نکنید که برای اتاق کودک باید رنگی فاقد مواد شیمیایی، مقاوم در برابر لکه و قابل شست وشو انتخاب کنید.

۴٫ آشپزخانه:

بهترین انتخاب ها برای این فضاها رنگ های سفید، آبی و زرد ملایم است. زیرا این رنگ ها قدرت زیادی در القای وسعت و احساس طراوت دارند.برای آشپزخانه نیز به دنبال رنگی ضد لک و کاملا قابل شست و شو باشید.

· شاید باور کردن اینکه کیفیت رنگ دیوارهای خارجی خانه بر دیوارهای داخلی خانه تاثیر می گذارد برایتان کمی دشوار باشد اما مثلا دیوارهای بتونی به صورت طبیعی متخلخل هستند و آب می تواند بع داخل آن نفوذ کند و به غشای داخلی دیوار برسد. به این ترتیب پس از گذشت زمان به مرور رطوبتی که از پوسته خارجی دیوار به پوسته داخلی آن رسیده می تواند سبب تخریب رنگ دیوار داخلی شود و آن را پوسته پوسته کند.