پرزانته و راندو

خلاصه  کتاب بوطیقای معماری

این متن خلاصه ای است از کتاب بوطیقای معماری (poetics of architecture) جلد اول، کتابی که توسط یک استاد کهنه کار معماری نوشته شده و حاصل سالها تمرین در کنار دانشجویانی از سراسر دنیا و نیز در عرصه حرفه ای است. مطالعه این کتاب را به تمام افرادی که دغدغه طراحی معماری دارند توصیه میکنم … و اما دانشجویان ، اگر مطالعه این کتاب شروعی باشد بر راه بی پایان ساختن ،مسلما خوب است… اما پیمودن راه طراحی خصوصا راههای توصیه شده در این کتاب بدون راهبر و استاد را بسیار مشکل میدانم. اگر راهبردهای کتاب را به کار می گیرید برای یافتن و درک مصادیق واقعی آن بسیار تلاش کنید. و اگر در سالهای اولیه دانشکده هستید، همانند اولیس[i] خود را به دکل کشتی یادگیری ببندید و آوای زیبای راهبردها را از دور بشنوید و پیش از هر چیز خود را در ترسیم معماری قوی کنید. هنوز هم ،و شاید همیشه اولین و قوی ترین ابزار معمار ، دست اوست … بنابراین تا می توانید کار ببینید، از روی طرح هایی که شما را جذب خود کرده اند، ترسیم کنید، عین آنها را ،این ذهن شما را قوی می کند. یک شطرنج باز قوی، هر روز بازی های قوی انجام گرفته قبلی مسابقات را مرور می کند ولی این کار نه او را دنباله رو می کند و نه مقلد… وجود دغدغه به خودی خود خوب و ارزشمند است. چرا که ما را به کاوشگری وا می دارد. پروسه طراحی معماری، شاید عجیب ترین و پیچیده ترین پروسه های خلق اثر باشد، ولی من آن را لذت بخش ترین نیز می دانم. لذت بخش و غم انگیز. این باعث نمی شود که، این را ه را دست نیافتنی ، نیاموختنی، غیر قابل تحلیل و افسانه ای بدانیم.

فرایند تولید در شرکت های معماری و یا نوشته بهروز پاکدامن در مجله معماری و شهرسازی ۵۵-۵۴ ص۵۴ با عنوان روش طراحی ، نشان می دهد که در کنار راه میرمیران ، راه های سیستماتیک نیز وجود دارند که کاملا هم اصولی و صحیح هستند… نویسنده کتاب پروفسور آنتونی سی آنتونیادلس، استاد دانشگاه تگزاس و عضو AIA و AICP و مترجم دکتر احمدرضا آی که به حق کتاب را به صورتی عالی برگردان کرده است. رویکرد کتاب در کوتاه ترین سخن : راهبردهایی به سوی خلاقیت معماری است. در دو جلد، یکی راهبردهای نامحسوس و در دیگری راهبردهای محسوس را بیان کرده است. اینکه خلاصه اش را میخوانید جلد اول است یعنی راهبردهای نامحسوس … “من نمیتوانستم به عنوان عاشق کنش خلاقه و منتقد صادق معماری ، نسبت به آثار درخور توجهی که در بعضی از آتلیه های همکاران پست مدرن من و در فضای دانشگاهی به وجود می آمد ساکت بمانم ، و از سوی دیگر احساس میکردم که بسیاری از دانشجویان آنها که به تقلید بی چون و چرای مجلات پرداخته اند ، عموما سردرگمند و قادر به تشخیص اهداف و مقاصد تلاشهای خود نیستند و اغلب نمیتوانند خود را با دیگر واقعیتها و انتظارات محسوس تر و در عین حال حرفه ای تر تطبیق دهند (ص۱۵)” نکته ارزشمند کتاب این است که مطالب ارائه شده به صورت عملی در آتلیه های طراحی مولف مورد آزمایش قرار گرفته است و بیان تئوری صرف نیست. همچنین در جای جای آن، حاصل تفکرات و نتیجه کارهای دانشجویی آتلیه مولف ارائه شده است. تعریف بوطیقا به عنوان جایگزینی برای معنی لفظی poetics صرفا به معنی شعر نیست بلکه ” ساختن اثر هنری از دیدگاه زیبایی شناسانه” است. پیش از خروج از مقدمه ، اشاره به نکته ای لازم است که مضمون یکی از سوال های ما نیز قرار گرفته بود: بحث مطلوبیت ، از کجا بدانم کارم، مطلوب و صحیح است؟ اما پرداختن به آن خیلی ظریف و آگاهانه است : ” آنچه در معماری مطلوب است به وضوح از دشوار ترین امور برای ارزیابی است … مفهوم مطلوب همواره دلمشغولی اصلی زیبایی شناسی بوده است … این مفهوم، شدیدا نسبی است : “مطلوب” برای معمار؟ “مطلوب” برای کاربر؟ یا “مطلوب” برای جامعه؟… (ص۲۰)” مطلوبیت در رعایت بیشترین پارامترها و پرهیز از تک بعدی بودن است ،رعایت مثلا عملکرد و ساخت ، داخلی و خارجی و پرهیز از سطحی نگری، مثلا معمار نماساز یک سطحی نگر است. چرا که فقط به یک پارامتر پرداخته در حالیکه معماری جامع نگر از “کلیت به مثابه یک سمفونی (ص۲۱) ” حمایت میکند. حال آیا باید معماری تک بعدی را کنار گذاشت؟ البته که نه ، معمار جامع نگر همه پارامتر ها را مورد نظر قرار میدهد ، مثلا ماحصل تلاش در حوزه انرژی و معماری پایدار، حتما مورد توجه معمار جامع نگر خواهد بود … جامع گرایی امری بسیار مهم است ” جامعیت به معنی رویکرد کشف ایده ها و ساختن اثری است که با دیدگاهای متعدد ژرف اندیشانه (نه تنها عملکردی،شکلی یا معنوی و نه تنها به عنوان بخشی از محیط تاریخی – سنتی یا معاصر) نسبت به رویکردهای محدود یا یک جانبه گذشته، ایجاد شده باشد.(ص۲۲) ” بررسی جامعیت از چند طریق امکان پذیر است :۱- از طریق بازخورد های استفاده کننده (مردم) ۲- از طریق پرداختن به دیدگاه های مطلوب ( محققان) ۳- از طریق پرداختن به روش های مفهومی ( معمار ) فرایند جامع گرایی معماری فرایندی مادام العمر است ، نیازمند به سرشت چند بعدی آموزش انتقادی است. دانشکده های معماری باید برنامه طراحی خود را وسعت داده و راهبردهای خلاقیت را به دانشجویان ارائه دهند ، همچنین ابتدا راهبردهای محسوس (فرم – عملکرد – تناسبات – مقیاس ) و در مراحل پایانی تحصیل راهبردهای نامحسوس (استعاره – شعر – تاریخ و …) مد نظر قرار گیرند. و در عین حال دانشجویان به جای اینکه سالها در انتظار “معنای طراحی” باشند به موقع با مباحث نظری آن آشنا شوند. بخش اول: راهبردهای نامحسوس به سوی خلاقیت. گفتار اول : فرایند خلاقیت (این بخش از کتاب آنقدر ارزشمند است که به جای مطالعه خلاصه ، توصیه میکنم حتما متن کامل را از خود کتاب مطالعه کنید) برای توضیح فرایند خلاقیت سه مفهوم بیان شده است : تخیل ، تصور و واقعیت. تخیل، با قوه خیال ، تجسم ذهنی مسایلی که وجود ندارند و نمیتوانند وجود داشته باشند و خیالی هستند سرو کار دارد مثل قالیچه پرنده و … رویاها و خیالها اجزایی از تخیل هستند. در عوض تصور دلالتی حتمی و عملگرا دارد. مثلا وقتی کسی به شما آدرسی بدهد و شما همزمان آنرا تصور کنید … خیابان روبرو، کوچه بن بست دست چپ … این قوه تصور ماست. تصور با واقعیتها سر و کار دارد. واقعیت یعنی آنچه وجود دارد. حال اگر ما امری را تصور کنیم که وجود ندارد ولی میتواند وجود داشته باشد ، به کنشی میان تصور و تخیل دست یافته ایم. مثلا درختی که هنوز نکاشته ایم را در حال میوه دادن تصور کنیم. خلاقیت در لحظه ای رخ میدهد که امری از سوی تخیل به سمت تصور سوق داده شود . آنرا بارور کند و بتواند راهی به دنیای واقعیت بیابد : “…تخیل عامل تسریع کننده تصور است ، در حالی که تصور نوعی صافی است که تخیل برای پیوستن به واقعیت باید از آن بگذرد. (ص۳۰) ” خیلی مهم : ” باور ما این است که غایت معماری ساختن است. پس واقعیت به گونه ای انکار نا شدنی با این هدف معماری مرتبط است (ص ۳۳) ” خلاقیت به عنوان فرایندی که به واسطه آن قوه تصور شکل می گیرد. میتواند آموزش داده شود و تقویت شود ، خلاقیت ذاتی نیست بلکه آموزش دادنی است. و در ادامه “معماری حتی در معنوی ترین شکل خود هنری کاربردی است، به همین دلیل معماری نمیتواند از حیطه عمل گرایی خارج گردد و به هنری خالص، تک بعدی، جزمی و صرفا شکل گرا تبدیل شود (ص ۳۸)” در مقابل این دیدگاه ، تفکری وجود دارد که پرداختن به این مساله را یا ناممکن میدانند و یا ناپسند… ولی ما خلاقیت و لحظه طراحی را امری قابل توصیف ، بیان و تقویت میدانیم ذکر این نکته ضروری است که آیا معماری “خلاقانه” لزوما معماری “مطلوب” و پسندیده است یا نه؟ و آیا معماران را میتوان به دو دسته هنرمند خلاق و معماران حرفه ای تقسیم کرد ؟ از دیدگاه ما باید به این مساله به دیده تردید نگریست و این را مد نظر قرار داد که معماری خلاق آن است که جامع نگر بوده و به بیشترین امور پرداخته باشد. در حیطه خلاقیت معماری دو نکته مهم را باید همیشه در نظر داشت یکی اینکه طرح خلاق لزوما عجیب و غریب نیست و خلاقیت لزوما خرق عادت نیست. و دوم اینکه هنرمند خلاق لزوما فردی بی خیال ، و عاشق تفنن و سرگرمی نیست ، همانطور که یک فرد حرفه ای لزوما یک فرد جدی و سهامدار یک شرکت معماری نیست! میس واندر روهه از جدی ترین و خلاقترین معماران بود. خلاصه گفتار دوم : استعاره استعاره در زبان به معنی استفاده از کلمه ای به جای کلمه دیگر به دلیل مشابهتی در یک بخش (از معنی) مثلا استفاده از خانه به جای شهر : خانه شهری کوچک است. استعاره در معماری سه گونه است : نامحسوس ، وقتی که سرچشمه طرح یک مفهوم ، ایده و یا کیفیتی ویژه است. (مثل فردیت ، طبیعی بودن ، عمومیت و غیره) محسوس ، وقتی که سرچشمه یک ویژگی بصری یا مادی است (خانه ای شبیه قلعه یا گنبدی شبیه آسمان) ترکیبی ، ترکیبی از موارد بالا هر چه ما از استعاره های مناسب تری استفاده کنیم و از سمت محسوسات به سمت نامحسوسها حرکت کنیم ، از معماری سطحی به سمت معماری با مفاهیم عمیق حرکت کرده ایم ، این دلیل نامناسب بودن و سطحی بودن استفاده از شکل اردک برای فرم ساختمان فروش ماکیان است. ” موزه آلمانی ماری تایم در برمرهاون (۱۹۶۹-۷۵) اثر هانس شارون، بسیار شبیه به قایق به نظر میرسد. این موزه مصداقی از برداشت سطحی از ویژگیهای بصری رزمناو است و به همین دلیل نمونه ای نامناسب از به کار گیری استعاره به شمار میرود. اگر معمار به جای قناعت به جاذبه های رمانتیک ویژگیهای بصری یک قایق ، بر ویژگیهای مفهومی و استعاری (مثل یکپارچگی و استحکام) تاکید کرده بود، قطعا به نتیجه ای بهتر دست می یافت… برداشتهای سطحی از استعاره ها دارای نیرومندی و غنای نتایج مبتنی بر برداشتهای استعاری بنیادین نخواهد بود. اما از آنجا که برداشتهای سطحی سهل الوصول ترند ، همگان – و به ویژه دانشجویان – آنها را مورد استفاده قرار میدهند. (ص ۷۱)” رهیافت به استعاره : ” راهبرد استعاری تبعات مثبت و منفی خاص خود را دارد، و این وابسته به نوع رویکرد ما به آن است… رازگرایی افراطی (رویکردی که متفاوت و پیچیده جلوه میدهد) به همراه تلاش در جهت فوق عقلانی گری ساختن زبان و اصطلاحات جدید برای استعاره ها، کمکی به شخص خلاق نمیکند. این شیوه میواند شکافی بین افراد مستعد خلاقیت … ایجاد کند (ص ۸۵)” خلاصه گفتار سوم : پارادوکس و متافیزیک ، بخشی که صرفا با مطالعه کامل کتاب میتوان به گوشه ای از مطلب عمیق آن پی برد. پارادوکس به معنی قول مطلبی برخلاف عقاید عمومی با قطع نظر از اینکه صحیح باشد یا نباشد – نیز به معنی مساله بی راه حل و یا دارای تناقض منطقی ، مثلا یک طرف کاغذی نوشته شده آنچه پشت صحفه نوشته دروغ است و پشت صفحه نوشته شده ، آنچه روی صفحه نوشته شده راست است. متافیزیک : علومی که به هستی و مسایل الهی مربوطند و یا علومی که نمیتواند جزو شعبی از علوم فلسفی باشد (روانشناسی و منطق و علوم اخلاق و غیره … ) استفاده از پارادوکس یعنی جستجوی غیر قابل ساختها و متناقضها برای رسیدن به قابل ساختها ، مثل کارهایی که آیزنمن میکند … “بنابراین پارادوکس راهبردی بسیار طاقت فرسا و پر مشقت به خلاقیت است، چرا که برای فردی که میخواهد این روش را دنبال کند انضباط، رسایی و گویایی در بیان و دانش بیش از حد متعارف مورد نیاز است تا وی بتواند از مواضع و عقاید خود دفاع کند. (ص ۹۵)” متافیزیک با ناشناخته ها سر و کار دارد … فراسوی قلمرو فیزیکی ، البته از معمار انتظار متافیزیسین شدن نمی رود بلکه معمار گاهی ناممکن ها را میبیند و تنها تلاش برای ممکن کردن آن او را خوشحال میکند. ” توانایی فعالیت خارج از چارچوبهای موجود و مقابله دائم با باورهای غالب، نیازمند نیرویی خارق العاده است …اینها خصایصی هستند که در حوزه تجربه صرف ، شاید چندان مورد نیاز نباشند.( ص ۱۰۰)” ” این توان معماری سامان مند است که باید در نهایت تمامی کاوشهای ذهنی را از اقیانوس پارادوکس و متافیزیک به لنگرگاه واقعیات عمل پذیری مثل سازه، نظم، ریتم، تناسب، مقیاس و …هدایت کند. به دلیل این پیچیدگی است که استفاده از راهبرد پارادوکس و متافیزیک زمانی پیشنهاد میشود که شخص دوره آموزشی را به پایان میبرد، با تجربه تر میشود و از لحاظ طراحی بالغ می گردد… کاوشگری پارادوکسی و تعمق متافیزیکی … دو مسیر سخت و خطرناک هستند … چه سعادتمند هستند دانشجویانی که یک معلم متافیزیک واقعی داشته باشند…( ص ۱۰۹)” خلاصه گفتار چهارم : راهبرد تغییرپذیری فرم برای تغییرپذیری فرم سه شیوه متفاوت وجود دارد: ۱- تغییرپذیری بر اساس محدودیت های خارجی ( سایت ، دید ، شیب و…) و داخلی ( عملکرد ، برنامه فیزیکی و…) و عوامل هنری ( توانایی ، اراده و رویکرد معمار به دستکاری فرم ) ۲- اقتباس ، امکان اقتباس حرکتهای فرمی از نقاشی ، مجسمه سازی و حتی از طبیعت و یا سایر کارهای معماری ۳- ساختار شکنی یا ترکیب شکنی تغییر پذیری فرمی از یک سو ریشه در زیست شناسی دارد .وقتی در خصوص تکامل موجودات صحبت می کنیم به نوعی تغییرپذیری آن موجود می پردازیم مثلا نوزاد قورباغه مراحل مختلفی را طی می کند تا مبدل به یک قورباغه بالغ شود. اینها از یک سو و نظریات دوارسی تامپسون در خصوص فرم های مرتبط و فرم های نا مرتبط مبنای شناخت تغییرپذیری فرمی قرار گرفته است . یک پای شکسته فرمی نامرتبط است . با همین نگرش ، ساختمان های شکسته شامل بخش های نا تمام و تنگ و تاریک با اینکه محصول تغییرپذیری فرم است اما پذیرفته نیست. همچنین برای تحلیل و قضاوت معماری ، باید آنرا ترسیم کرد نه روایت .” ما به پیتر آیزنمن و هر هنرمند سخت کوشی که برای آفریدن چیزهایی تلاش میکند که پیش از این دیده نشده اند ، آری میگوییم و از تلاش ایشان استقبال میکنیم. این روشی است که از طریق آن ما چیزها را می آموزیم و خرد بنیادین و تاریخ خویش را مشترکا ارتقا میبخشیم (ص۱۲۴)” تلاشهایی از قبیل تلاش زاها حدید و دانشجویان آتلیه او نیز ارزشمند است، اما باید بسیار مراقب بود که به افراط و در نهایت تفسیرهای خود سنجیده دانشجویان کشیده نشود.اینجا مستقیما ر.ک. به صفحه ۱۲۵ کتاب بوطیقا … جایی که هدف اصلی تغییر پذیری فرم را بالاتر از توان دانشجویان سال چهارم و پنجم میداند و اینکه تصاویر حاصل از این تلاش میتواند بسیار تکان دهنده و در عین حال بی اعتبار باشد. کار بر روی بحث تغییرپذیری فرم از راه های مختلفی امکان پذیر است: ۱- تمرین هایی که با یک کار خوب معماری آغاز می شود ۲- آغاز با باغ یا شهر ۳- حرکت از آثار هنری ۴-حرکت از ساختمان های ساخته شده قبلی طراح. تغییرپذیری فرم می تواند باعث ایجاد کارهای تقلیدی و یا سطحی شود،(وقتی نقطه شروع اثر معمار دیگر و رویکرد تغییر پذیری رویکردی سطحی باشد) اگر نقطه شروع ، کاری از خود طراح باشد ، طرح نهایی به کامل ترین شکلی اصیل است و هیچکس نمی تواند طراح را به تقلید و یا ایده دزدی محکوم کند .” مزایای راهبرد تغییر پذیری فرم به اندازه معایب بالقوه آن است. وقتی که تغییر پذیری مرزهای نهایی را لمس می کند ممکن است تاثیر منفی بر دانشجویان بگذارد، مگر اینکه آموزگار بسیار مجرب و هوشیار باشد و آنها را در طول فرایند خلاقیت راهنمایی کند و از خطرهای موجود آگاه سازد.( ص۱۲۸)” خلاصه گفتار پنجم : ابهام ازلی و دست نیافته نفس موضوع مبهم می تواند دستمایه بسیاری از هنرها قرار گیرد ،موضوع مبهم موضوعی است که اطلاعات موجود برای احاطه ذهنی بر آن ناکافی است .ابهام ازلی شامل موضوعات مبهمی است که در حافظه فردی و جمعی برای همیشه مبهم بوده مثل اساطیر، مسایل مذهبی ، عشق و مانند آن . دستمایه قرار گرفتن این ابهامات برای طراحی نیاز به تمرین و بررسی مصداقها و نمونه های آن دارد که برخی از نمونه ها در کتاب ذکر شده است . همچنین فضاهایی که مرتبط با آیین های فکری و یا مذهبی هستند مثل اتاق چای. دریافت احساس مبهم درونی فرد(کارفرما) از مذهب یا هر موضوع فردی و جمعی مبهم دیگر ،باید از توانایی های معمار باشد :”معمار خلاق باید موقع شناس و دقیق و هشیار باشد تا بتواند احساسات … نهفته ای را که غالبا به وضوح بیان نمیشوند را دریافت کند.( ص۱۶۱) “و ” از کارفرما بخواهید تا خاطرات کودکی خود،جایی که در آن بازی میکرد … خاطرات مثبت و منفی از دوران کودکی … را برای شما توصیف کند(ص۱۶۳)” ابهام دست نیافته پنهان (untouched) ، ابهامی است که در موضوعاتی موجود ولی مبهم نهفته است ، موضوعاتی که می تواند توسط معمار کشف شده و دستمایه طراحی معماری قرار گیرد . مثل لحظه مبهم طلوع و غروب خورشید. یکی از خوبی های بزرگ کتاب بوطیقا ، ذکر مصداق های ساده ای برای همه موارد گفته شده مثال های ملموس از تلاش خود مولف و یا شاگردان آتلیه او ذکر شده است. این خیلی مهم است چرا که در معماری حرف زدن آسان ولی ارائه مصادیق واقعا مشکل است. تلاش برای یافتن نحوه تاثیرگذاری موضوعاتی قدیمی که همیشه با انسان بوده اند مثل ” عشق و معماری… معماری و حس بویایی … معماری و شب … معماری و ترس … و … (ص۱۶۷)” از جمله تلاش های ارزشمند در این زمینه است . خلاصه گفتار ششم : شعر و ادبیات اشعار و نوشته ها می توانند بر معمار تاثیر گذارند و دستمایه طرح های معماری شوند، این مبدا می تواند سطحی یا مستقیم باشد مثلا طراحی فضایی که در نوشته به آن اشاره شده و یا غیر مستقیم و پویا باشد هنگامی که جوهره مطالب بر طرح معماری اثر گذارد. ( ر.ک. به تاثیر شعر ، میرمیران چگونه طراحی میکرد.) در این میان شعر معمولا تاثیر قویتری دارد. الهام بخشی مرکب لحظه ای رخ میدهد که معمار تحت تاثیر متنی ادبی خود شروع به نوشتن کند و یا بسراید و طراحی پس از آن صورت بگیرد. رویکرد معمار و مردم به افسانه ها نیز جالب توجه است “افسانه ها گواه تمایل به واقعیتی دیگرند…در آنجا نیروی انگیزه بخش در این است که باعث شویم خواننده آرزو کند که آنچه را متصور شده است … آیا ما نمیخواهیم آنچه که تا کنون وجود نداشته به وجود آید؟( ص۱۷۷)” “هایکو (شعر سه سطری ژاپنی) یا هر فرم دیگر از هنر که قوه تصور را به جنبش وادارد و طراح را به تمرین دادن توانایی های ذهنی و انتقادی خود ترغیب کند، “ابزار استعاری مناسبی برای معماری است.( ص۱۸۹ )” یک هایکوی خیلی قدیمی : The old pond…a frog jumps in…plop! برکه ای کهن…غوکی در آن می جهد…آوای آب! خلاصه گفتار هفتم : بیگانگی و چند فرهنگی به طور کلی ، تجربه طراحی در فرهنگهای کاملا متفاوت از فرهنگ معمار، میتواند باعث خلاقیت و ظهور ایده ها و اندیشه های نو شود. طراح محدودیتهای ظاهری (اقلیم ، ضوابط و …) را در می یابد ولی از قیودی که بر دست و پای تفکر بومی در طی سالها گذاشته شده آزاد است. لذا طرح های خلاقانه تری زاده می شود. طرح سفارت یک کشور در کشوری دیگر و همچنین شرکت در مسابقات بین المللی معماری نمونه هایی عملی از این دست است.

همانقدر که در معماری، داشتن ایده مهم است، گذر از مرحلۀ ایده به فرم نیز اهمیت دارد. ایده‌ها، مصالح طراحی هستند و فرمها تبلور فرآیند تولید، پالایش و تلفیق ایده‌های خرد و کلان، برای رسیدن به ساختاری منسجم، در معماری، به معنی خاص آن، ساختن ایده مهمتر از ساختن بناست. اما اگرچه وجود مصالح خوب، یعنی داشتن ایده‌های مناسب و بدیع معمارانه، ضروری است، به کارگیری صحیح و خلاقانۀ ایده‌ها اساسی‌ترین بخش معماری است.
در حالی که معماری گذشته با تلفیق، تطبیق و تکمیل ایده‌های فضایی مشخصی که فرم و مصداقهای عینی آن، نظیر هشتی و ایوان، حیاط و پنج دری، از قبل موجود بود، سر و کار داشت؛ معماری امروز، بیشتر از گذشته به جوهر معماری، فضا، فرم، نور و رنگ توجه دارد.
طراحی معماری نیز در این شرایط از ایده‌هایی مجرد آغاز می‌شود و سپس به طرح فضای عینی زندگی، می‌انجامد. عبور از مقوله‌ای ذهنی و مجرد به پدیده‌ای عینی، لحظه‌ای جادویی است. این مسئله در آغاز طراحی که مسئله تبدیل ایده‌های اصلی و محور پروژه به ساختاری دارای شکل، مطرح است؛ بسیار حساس و تعیین کننده است. ایده‌های مکمل بعدی که تا مرحلۀ تعیین جزئیات فنی و تزئینی بنا، رفته رفته شکل می‌گیرند، این امکان را می‌یابند که از تجربۀ شکلهای حاصل شده یا از تجربیات قبلی طراحی سود ببرند.

«تبدیل ایده به فرم، دانش و مهارت طراح را می‌طلبد. منظور از دانش، اطلاعات طراح از تکنیک‌های خلاقیت، تکنیک‌های ترکیب و مقوله‌هایی از این قبیل است که هر فردی می‌تواند از طریق مطالعه بیاموزد. مسئله مهارت، پیچیده‌تر است و به تربیت ذوق و سلیقه و کسب تدریجی توانایی در بکارگیری فرمها مربوط می‌شود.
تبدیل ایده به فرم در طراحی معماری یک مرحلۀ خاص و محدود از زمینه‌های پژوهشی و تجربی است که بسیار وسیع‌تر و مهم‌تر از یک پروژه ـ با تمامی مسایل آن ـ است. هر نوع قاعدۀ طراحی درونی یک پروژه، که از ویژگی‌های موضوع طراحی استخراج می‌شود، هر چقدر مفید و جذاب باشد، نمی‌تواند با نگرش کلی طراح، نسبت به معماری و مسایل آن تفاوت اساسی داشته باشد و به همین دلیل قالب‌ها و قواعد فرمال خاص یک پروژه، باید همواره به صورت انتقادی و انعطاف پذیر دیده شوند. در غیر این صورت یک جزء، یعنی مسایل مربوط به یک پروژۀ خاص، ممکن است به کل، یعنی اهداف و مسایل اصلی پروژۀ معماری، خدشه وارد کند.
ایده، اصطلاحی است که در بحث‌های معماری زیاد به کار می‌رود و همین نکته، اهمیت آن را می‌نمایاند. در تمدن بشر، ایده، نقش بسیار مهم یا شاید بتوان گفت مهمترین نقش را ایفا کرده است. اگر به اطراف نگاهی کنیم، می‌بینیم که تمامی اشیاء زندگی ما در اصل براساس ایده‌هایی مشخص به وجود آمده‌اند.
پوستۀ خرچنگی که لوکوربوزیه در سال ۱۹۴۶ در یک ساحل یافته بود، به ایده‌ای برای یکی از مهمترین آثار معماری معاصر تبدیل شد: سقف کلیسای رونشان.
در هر حال نه تنها فرمهای طبیعی، بلکه تمام پدیده‌هایی که در این جهان وجود دارند، از قبیل یک ساختمان یا حتی یک داستان و یک شعر نیز ممکن است به کاتالیزورهایی برای پرورش ایده‌ای در ذهن تبدیل شوند. نکته ی مهم، چگونگی استخراج ایده از مقولات شناخته شده است. زیرا تبدیل مستقیم چیزهایی که کنجکاوی ما را جلب کرده‌اند، به معماری، به اندازه ساختن ساختمانی به شکل خرچنگ، مضحک است. ذهن کنجکاو، عصاره یا ویژگی مهم آن چیزهایی را که با حواس، شناخته شده است، استخراج می‌کند و سپس آن را به زبان مناسب پروژه ترجمه می‌کند. در طول زمان، معانی اولیه فراموش می‌شوند، کاربری‌ها عوض می‌شوند و آنچه باقی می‌ماند فرم است. به همین جهت، صحیح است که شکل‌گیری ایده یا تبلور آن، مسیر خود را طی کند.
معماری پیش از آنکه یک ساختمان باشد؛ یک تفکر، یک اختراع و یک واقعۀ پیش‌بینی نشده است. اختراع معمولاً زمانی صورت می‌گیرد که به یک راه حل استثنایی نیاز باشد و کار معماری، همواره در شرایطی صورت می‌پذیرد که به لحاظ زمانی، مکانی یا موضوعی، منحصر به فرد محسوب می‌شود و بنابراین نیاز به اختراع دارد.
کار اصلی معمار، یافتن جوهر منحصر به فرد هر پروژه و پرداختن به آن است. از این طریق، ایده تولید می‌شود و در کنار ساختمان، که راه حلی برای مسئله‌ای محدود و مشخص است، فرهنگ معماری نیز به پیش می‌رود.
ایده ابزاری برای گفتگو و پیشنهاد راه حلی مکمل است، آن هم نه راه حلی که به صورت نقطه ضعف درآید و سرنوشتی انگل‌وار داشته باشد. اگر در گذشته تنها ابنیۀ بسیار خاص، به ایده‌های نوین دست می‌یافتند و اکثر سازندگان به استفاده از ایدۀ گذشتگان یا تکمیل تدریجی آنها می‌پرداختند، امروزه وضعیت کاملاً متفاوت است و معماری اگر صاحب ایده نباشد؛ نه تنها به لحاظ فرهنگی بی‌ارزش است، بلکه حتی به جای پرداختن به مسایل پروژه، ناچار است به دور آنها بچرخد و با شعبده بازی‌های سلیقه‌ای، مشروعیت ظاهری برای خویش کسب کند.
«ایده» همواره ماهیتی جهانی است ولی سلیقه محلی است. به دلیل فقدان ایده است که اینقدر از نفوذ معماری جهانی به کشور نگران می‌شویم. تنها راه مقابله با تهاجم فرهنگی نیز تولید ایده‌هایی اصیل و باارزش است. معماری ما هم زمانی که دارای ایده بود، مسئله تهاجم فرهنگی را حل کرده بود. پیش بینی می‌شود که در آینده‌ای نزدیک، عمده‌ترین فعالیت بشر، تولید ایده خواهد بود و روباتها و کامپیوترها بقیۀ کارها را انجام می‌دهند. تولید ایده در حقیقت یکی از مهمترین فعالیت‌های مغز است که کامپیوتر قادر به انجام آن نیست.
اگر اظهار نظریه های عمومی درمورد معماری ، سرمشقی برای معماران حرفه ای باشد ، توفیقی برای طراحی است .برطبق نظر ویتروویوس معماری باید سه مقصود اصلی را برآورده سازد : پایداری ، سودمندی ، زیبائی معماران مدرن سودمندی را هدف عملکردی ساختمان و فرم را هدف زیبا شناختی آن در نظر گرفته اند تفکیک فرم و عملکرد ، ممکن است که این معنا را داشته باشد که زیبائی هیچ مقصود بنیادینی را برآورده نیم سازد . روشن است که اینگونه نیست . عملکردهای زیباشناختی باید بهمراه بقیه عملکردهای محیط کالبدی در نظر گرفته شوند . با وجود اینکه تحلیلهای زیادی سعی در جدا ساختن فرم و عملکرد داشته اند باید توجه داشت که سودمندی همان زیبایی و زیبائی عین سودمندی است.

پاویون سبز؛ جعبه های شیر روینده

اگر شما سعی در خنک نگاهداشتن خودتان در تابستان امسال در نیویورک دارید، میتوانید به ساحل نرفته و مستقیما عازم جزیره گاورنورز Governors شوید! اگرچه بسیاری سال اغاز احیا زیست محیطی جزیره را ۲۰۱۲ پیش بینی کرده اند،مسئولین جزیره این روند را با نصب پروژه برنده مسابقه پاویون شهر رویاها افتتاح کردند، پاویون زنده Living Pavilion ، سازه ایی است موقتی با تکنلژی ساده و ارزان و از نظر تاثیرات زیست محیطی بی نهایت محدود که از جعبه های شیر تعمیر شده ساخته شده است و به مرور به یک سطح قابل رویش برای بوستان تبدیل خواهد شد.

طراحان پاویون Ann Ha و بهرنگ بهین Behrang Behin بر این نکته تاکید می گذارند که پاویون رویهم رفته به مانند پمپ خنک کننده ایی در تابستان های نیویورک عمل می کند .شکل جعبه های شیر متناسب با موج غلتان زندگی و رشد اصلاح شده است. شکل موج مانند جهت های مختلف را برای قرار گرفتن در معرض خورشید فراهم می کند و برای انواع زیادی کشت با نیازهای منحصر بفرد تیز مناسب است. پاویون برای پیدا کردن سایه در ماههای تابستان گرم شهر یک جایی عالی خواهد شد. تبخیر و تعرق ازسطوح کاشته شده کمک خواهد کرد که ساکنان را خنک نگهدارد. مصالح شامل آیتم های ساختمانی معمولی مانند بسته بندی تسمه های مخصوص کارهای سنگین می باشد. طراحان با کاری کاتزاندرKari Katzander از دفتر طراحی مینگو Mingo برای اجرای تکنولوژی دیوار سبز و انتخاب گیاه و با یونلو شن Yunlu Shen از دفتر بورو هاپولد Buro Happold برای تحلیل سازه ایی پاویون همکاری کردند . شرکت کنندگان ملزم به در نظر گرفتن کامل چرخه ی حیات در پیشنهاداتشان بودند از دیگر مسائلی که طراحان ملزم به رعایتش بودند در نظر گرفتن منابع، مصالح، مکان قرار دادن پاویون، چگونگی پیاده سازی و امکان استفاده های آینده از پاویون بود. رقابتها بوسیله ی فایگمنت FIGMENT ، کمیسیون معماران نوین نیویورک ENYA و انجمن مهندسان سازه ی نیویورک SEAoNY سازمان دهی شده بود. پاویون سبز در محوطه ای از سالن لیگت Liggett در جزیره ی گاورنورز Governors در این تابستان ساخته شد.

پاویون هیدی وِبِر یا مرکز لوکوربوزیه

پاویون هیدی وِبِر(Heidi Weber Pavilion)، که با نام مرکز لوکوربوزیه نیز شناخته می شود؛ پس از مرگ لوکوربوزیه تکمیل شد و هم اکنون نیز گاه گاهی در نقش موزه و یا گالری بازگشایی می شود.

سازه ی این بنا از دو قسمت تشکیل شده است؛ بخش نخست: دو مکعب با وجوهی که بوسیله ی پنل های فولادی و شیشه های لعاب داده شده ابراز وجود می کند و قسمت فوقانی آنها؛ که از نظر سازه ای جداست، یک سقف یا به قولی چتر خاکستری و حجیم از فولاد است.

ساختار مودولار مکعب های مذکور؛ به طور شایسته ای برای تطبیق ظرفیت ها و کاربری های گوناگون انعطاف پذیر دیده شده است، از خانه گرفته، که در اصل این ساختمان برای همین کاربری طراحی شده، تا گالری، که حال میزبان آن است، و هر فعالیتی که در ذهن بگنجد. درون فضای آن،زیر همان بام چترمانند، ساختار داخلی می تواند اشکال مختلفی را به خود بگیرد.

رازهای شگفت انگیز از فنگ شویی در خانه

بکارگیری فنون فنگ شویی و دکوراسیون منحصر بفرد آن در فضای داخلی خانه ها تاثیر عمیقی بر بهبود و اعتلای کیفیت زندگی تک تک اعضای خانواده می گذارد. با تکیه بر دانش و تجربه باستانی می توان اظهار داشت که فنگ شویی راه و روش معنوی زندگی است و انسانها را قادر می سازد تا انرژی های مثبت طبیعت را به درون خویش روانه سازند. کلیه اصول فنگ شویی از نظر علمی به اثبات رسیده و دارای پشتوانه و استدلالهای مستحکم عقلانی هستند.

تا کنون احساس کرده اید که از چیدمان قسمتی از خانه رضایت شما را به خود جلب نمی کند و یا شاید تصور کرده باشید که هیچ کجای خانه مطابق میل شما چیده نشده و بعد با خود فکر کرده اید که باید یکسری تغییرات اساسی در آن ایجاد کنید. اگر مبنای کار را بر اساس اصول ابتدایی فنگ شویی استوار کنید به راحتی قادر به پیدا کردن نقطه دقیق شروع کار می شوید. فنگ شویی راهها زیادی را در پیش روی شما قرار می دهد. البته ایجاد تغییرات خانگی بر اساس تکنیک فوق، فقط شامل موارد فیزیکی نمی شود و مظاهر معنوی را نیز در بر می گیرد. در حقیقت شما با استفاده از تکنیک های فنگ شویی معنی خاصی را به هر یک از اسباب و اثاثیه منزل خود می دهید و از این طریق می توانید انرژی مثبتی که از آنها ساطع می شود را دریافت نمایید. این انرژی مثبت در فنگ شویی با نام “چی” شناخته می شود.

در خانه ای که وسایل بر اساس اصول فنگ شویی چیده و طراحی شده باشند، اشیاء در هارمونی کامل با یکدیگر و همچنین با محیط هستند. نباید فراموش کرد که فنگ شویی توانایی ایجاد تعادل میان اشیاء بی جان و جانداران را دارد و در واقع به نوعی روح افراد را با کائنات پیوند می زند. انسان زمانیکه به انرژی لایزال کائنات متصل می شود، انرژی مثبت بی شائبه ای پیدا کرده و آنرا در تمام جنبه های زندگی خود منعکس می کند.

اگر بخواهید یک شبه تمام ناموزونی های خانه خود را با اتکا به قوانین فنگ شویی از میان بردارید، این امکان وجود دارد که کمی گیج و آشفته شوید. برای درک ارزش و تفاوت های موجود در هر یک از قوانین فنگ شویی نیازمند زمان هستید. در وهله اول همین که تشخیص دهید هر یک از وسایل خانه می توانند چه تاثیری را بر روی زندگی شما بگذارند، کافیست.

فراموش نکنید که فنگ شویی علم ارتباطات و انتقال جریان انرژی میان جانداران و جامدات است. فرآیند انس گرفتن به فنون فنگ شویی را با روند آرامی آغاز کنید تا به خوبی متوجه این مطلب بشوید که هر تغییر کوچک چگونه بر روی “چی” فضا تاثیر می گذارد. پس از یک مطالعه دقیق و تفضیلی می توانید برای تغییر دکوراسیون داخلی منزل خود اقدام کنید.

فنگ شویی به ما آموزش می دهد که کلیه مظاهر زندگی اعم از: سلامت، خانواده، سفر، ثروت، و … همه و همه در ارتباط تنگاتنگی با کلیه وسایلی هستند که در محیط پیرامون ما واقع شده اند. نکته جالب اینجاست که وقتی با فنگ شویی آشنا شدید به راحتی می توانید کلیه ناموزونی هایی را که برای سالیان دراز با آنها زندگی می کرده و از وجودشان بی اطلاع بوده اید را تشخیص داده و از میان بردارید. پیش از آشنایی با فنگ شویی چشمان شما با موانع ذهنی – دیداری مواجه است که توانایی دیدن صحیح را از شما می گیرند؛ ولی هنگامیکه از پس لنزهای فنگ شویی به منزل خود نگاه کنید، آنگاه به وضوح در می یابید که ناهنجاری های موجود در محیط فشار عصبی عظیمی را بر روح و جسمتان تحمیل می کرده اند. و به آسانی نقاط مشکل زا را پیدا می کنید.

برای آشنایی هر چه بیشتر شما عزیزان نگاهی به محتوای فنگ شویی می اندازیم. در فنگ شویی ۵ عنصر اصلی وجود دارند که به واسطه آنها می توان به هارمونی و تعادل دست پیدا کرد. نام، ویژگی، جهت، و رنگ های مرتبط با هر یک به شرح زیر می باشند:

آتش – نماد اشتیاق و انرژی بالا

جهت: جنوب، شمال شرقی و جنوب غربی

رنگ های مرتبط: قرمز، نارنجی، بنفش، صورتی، زرد پر رنگ

زمین – نماد پروردگی، ثبات و پایداری

جهت: مرکز خانه

رنگ های مرتبط:  بژ، زرد کمرنگ، لیمویی

فلز – روشنی، قطعیت، شفافیت و با خود  صراحت، دقت، لیاقت، و کفایت را نیز به همراه دارد.

جهت: غرب و شمال

رنگ های مرتبط: طوسی، خاکستری و سفید

آب – آسایش، تازگی، آرامش، فراوانی

جهت: شمال و شرق

رنگ: آبی و مشکی

چوب – شادابی، زندگی، نشاط و با خود شفا، حیات، رشد، و ثروت را نیز به همراه دارد.

جهت: شرق و جنوب شرق

رنگ های مرتبط: قهوه ای و سبز

برای شروع سعی کنید کار را ابتدا از مراحل ساده آغاز نموده و سپس به مرور زمان به طرف مراحل پیشرفته تر گام بردارید. مبتدی ها برای دعوت فنگ شویی به داخل منازل خود به نکات زیر توجه کنند:

۱- از بین بردن ناهنجاری ها

کلیه اشیائی را که دوست نداشته و علاقه ای نسبت به آنها ندارید از محیط اطرافتان حذف کنید. این مرحله اجباری است و شبیه نوعی پروسه روان درمانی است چراکه اولین مرحله ایجاد هارمونی و به مثابه آن انرژی “چی” در خانه است.

۲- جریان هوا و میزان نور را تنظیم کنید

این دو عنصر برای “چی” خیلی مهم هستند. سعی کنید درب ها و پنجره ها را به طور مکرر باز کنید. برای پاکسازی هوا از دستگاه تهویه و یا گیاهان فنگ شویی استفاده کنید. تا آنجایی که می توایند نور طبیعی خورشید را به داخل خانه راه دهید و کلیه طیف های رنگی را به اتاق وارد کنید.

۳- طرح “با-گوا” خانه خود را بکشید

طرح با – گوا و یا نقشه انرژی فنگ شویی در هر مکانی متفاوت بوده و مخصوص به همانجا می باشد. سعی کنید نمونه “با – گوا” ی خانگی خودتان را طرح ریزی کرده و به تصویر بکشید. به این طریق به راحتی می توانید ارتباط مناطق مختلف منزل خود با زندگی تان را در یابید. به عنوان مثال منطقه جنوب شرقی خانه ارتباط مستقیم با انرژی پول و ثروت دارد.

۴- در مورد ۵ عنصر اصلی فنگ شویی تحقیق و جهات مرتبط با آنها را پیدا کنید

باید تشخیص دهید که هر عنصر در کجا به درد شما می خورد. به عنان مثال اگر می خواهید در زندگی به موفقیت و کامروایی بیشتری برسید باید از عنصر چوب و آب در مناطق جنوب شرقی خانه بیشتر بهره بگیرید.

۵- عنصر ولادت فنگ شویی خود را پیدا کنید

و با استفاده از آن خانه ای بسازید که از این عنصر حمایت کند. به عنوان مثال اگر عنصر فنگ شویی شما آتش است، باید نمای آتش فنگ شویی را در خانه به منسه ظهور بگذارید. به این منظور می توانید از رنگ هایی نظیر قرمز، نارنجی، ارغوانی، زرشکی، و زرد در اشکال سه گوش و مثلثی استفاده کنید. شما همچنین نیاز مبرمی به استفاده از عناصر قوی چوبی در زندگی خود دارید چراکه چوب آتش را تغذیه می کند.

۶- عدد “کوا” ی خود را پیدا کنید

با این کار می توانید خود را در وضعیت مناسب قرار دهید و به واسطه آن محل دقیق قرار دادن تخت خواب، نهارخوری، و محل کارکردن را پیدا کنید. به عنوان مثال اگر عدد کوای شما ۱ باشد در مواجهه با جهات زیر با شادی و خوشی همراه می شوید: جنوب شرقی، شرق، و جنوب.

۷- سه گانه خانگی فنگ شویی را بشناسیم

همیشه در منزل خود از نظر ذهنی توجه دقیقی به مثلث سه گانه خانگی فنگ شویی یعنی اتاق خواب، حمام و آشپزخانه داشته باشید.

فنگ شویی به ما یاد می دهد:

– به اعماق وجود خود نگاه کنیم، چراکه تغییرات اصلی از این مکان نشئت می گیرند.

– با خودمان صادق باشیم. همه ما ارزش آگاهی و رویارویی با حقیقت را داریم.

– در پی ارتقا و بهبود کیفیت زندگی خود باشید

– اراده کنید، تصمیم بگیرید و برای هر تغییر و جابجایی دلیل منطقی در ذهن داشته باشید

– چشمانمان را روی هم گذاشته دستانمان را باز کنیم، آنها را به سوی آسمان دراز کرده، کائنات شما را در آغوش گرفته،  و جریان انرژی لایزال آنرا وارد قلبمان کنیم.

– این جمله را با خود تکرار کنیم: “من آغوش به روی تمام انرژی های مثبت می گشایم و در پی تغییرات مثبت در زندگی هستم”.

با اتکا به این شیوه به راحتی می توایند انرژی های منفی را از خانه بیرون کرده و جریان های سیال و مثبت را وارد خانه کنید و اجازه دهید “چی” یا همان انرژی مثبت وارد خانه شما شود تا زندگی پربارتر و شادتری را دنبال کنید.

اقامتگاه مهاجرین – لوکوربوزیه

پس از جنگ جهانی دوم، اروپای جنگ زده، از کمبود مسکن و خیل عظیم مردم بدون اسکان بر اثر بمباران های وسیع و غیر منتظره رنج می برد.در پاسخ به این بحرانِ مسکن در اروپا، لوکربوزیه تعمق در طراحی در مقیاس بزرگ را آغاز کرد، اقامتگاه های اشتراکی برای قربانیان جنگ جهانی دوم.
یکی از پروژه های بسیار شاخص از این سری Unite d’ Habitation در مارسی، فرانسه بود. این پروژه سر منشا ادامه ی اجرای چنین گونه ی طراحی در سراسر اروپا شد.چهارمین ساختمان از این سری، Corbusierhaus در برلین آلمان است، که در سال ۱۹۵۹ تکمیل شد. ساختمان مذکور، به عنوان نماد مدرنیزاسون آلمانِ پس از جنگ جهانی و جنگ سرد محسوب طراحی شد.
چیزی که برای نمایشگاه بین المللی ساختمان ۱۹۵۷طراحی شد، Corbusierhaus تقریبا کپی دقیق همان یونیت در مارسی بود.در میان جنین شرایط متراکم زندگی، جوهره های مشترکی برای زندگی وجود داشت که امکانات و فعالیت هایی را ارائه می داد تا مردم دور هم جمع شوند.این اتفاق در ادامه ی تفکر کانسپچوآل “شهری در داخل یک شهر” و کشاندن فعالیت های هر روزه ی مردم و نیاز بلوک مسکونی رخ داد. در داخل این بلوک مسکن بزرگ، یک کودکستان، امکانات بهداشتی درمانی و چندین فضای تفریحی وجود داشت. Corbusierhaus همچنین کششی به سمت و سوی ایده ی “باغ شهر های عمودی” و آوردن ویلا به یک نقطه ی مرتفع بود. کوربوزیه هوس قصد داشت تا تبدیل به یک [اتفاق] تاثیرگذارِ مدرن در آلمان شود،به طوریکه تلاش کرد تا خود را پس از جنگ دوم جهانی بازتعریف کند.

سازه ی مدرن و استفاده از بتنِ beton-brut به بلوک مسکونی یک ساخت خنثی از نظر زیبایی شناسی، در راستای تساوی گرایی در سکونت، می دهد. استاندارد سازی این واحد ها و نیز پیکربندی فضایی مبتکرانه ی آنها، و همچنین کاهش راهروها در هر سه طبقه، یک علامت تجاری است برای Unite series.راهروهایی که به وسیله کوربوزیه دوباره در نظر گرفته شده اند، دو عملکرد را توامان در خود جای داده اند و تنها به عنوان یک فضای سیرکولاسیون نیستند، اما فضای مشترک جدیدِ همسایه ها، برای گرد آوردن دور هم و اجتماعی کردن آنهاست. در این پیچیدگیِ فضاییِ کوربوزیه هوس ، “rue interieur,” یا خیابان داخلی، در راستای تعریف دوباره ی پارامترهای یک فضای سیرکولاسیون عمومی، اضافه شد.

هرچند کوربوزیه هوس [متاخر] وانمود می کند که کپی دقیق نسخه ی اولیه ی خود است،اما کوربوزیه هوس [متقدم] منحصر به فرد است، زیرا در طراحی آن از مودولاری (Modulor) که کوربوزیه پرورش داد، استفاده نشده است. حتی اگر اندکی تفاوت های فرمال وجود داشته باشد، تفاوت عمده این است که واحدهای مسکونی به طور قابل ملاحظه ای از [نسخه ی اولیه ی] که در تصور کوربوزیه بود، بزرگترند.در ان زمان کد های ساختمان آلمان، نسبتا با تناسبات و ابعاد فضای مورد نیاز پیوندی محض داشتند که در مقابل آن تناسبات مودولار جایگاهی نداشت.
به جای ارتفاع معمول کف تا کف ۲٫۲۶متر، کف ها با فاصله ی ۲٫۵ متری جدا می شدند. تفاوت اندک است، اما به طور کلی، در طی مرحله ی طراحی کوربوزیه را رنجاند، که موقعیت و درجه تاثیر از تابش آفتاب را تغییر داد. حتی با اندک تفکیک نما و بخش ها، باز هم نمی توان انکار کرد که کوربوزیه هوس یک نمونه ی دیگری است از فرمولی که لوکوربوزیه مطرح کرد. Unite series به عنوان مسکن اجتماعی باز تعریف شدند ودر سراسر اروپا بسیار موثر عمل کرد. کوربوزیه هوس در نقش یکی دیگر از تمثال های یک پارچه ی معماریِ مدرنِ لوکوربوزیه پا بر جاست.

نام پروژه : دانشگاه مینسوتا

معمار : گروه معماری آنتونی پریداک

موقعیت بنا : مینسوتا

زمان ساخت : سال ۲۰۰۰

فضای عبوری دانشگاه مینوستا که یک مرکز گردهمایی مربوط به جشن و تشریفات می باشد، به وسیله یک ورودی بزرگ که به سمت محوطه دانشگاه می باشد، اشغال شده است. این طرح مبهم که با ایده کشیده شدن های سطح یک صخره  یا بهم ریختگی خانه های اطراف مزارع می باشد، بینندگان را به درون جهت استفاده از منابع موجود در فضای باز مینوستا دعوت می کند.

مجموعه مرکزی شامل شیشه های بزرگ، یاد بودهای چوبی و گرانیتی که در سراسر واقع شده است می باشد که در قسمت کناری سازه شیب دار مسی که در سمت مخالف بلوک اداری و در سمت شمال است، واقع می باشد.

یاد بود سرسرا یک چند وجهی بی قاعده از صفحات گرانیتی و شکاف های شیشه ای است که به نور خورشید اجازه ورود به فضای عمومی داخلی را می دهد. داخل پروژه ، فضایی با بالکن های مجسمه مانند و پله های پیش آمده در نزدیکی دیوارهای سازه ای داخلی می باشد که ازبالا تا پایین امتداد دارد و با مس همانند سطوح خارجی پوشیده شده است. سطح هر طبقه بیان کننده دیوارهای داخلی صلب و دیدهای ارتباطی است در حالی که مفصل های سرسرای اصلی با تخته های شکاف دار پوشیده شده است. تراس یاد بود از استادیومی که قبلاٌ در سایت قرار داشته الهام گرفته شده است و همانند یک نقاشی از یکی از چند وجهی های داخلی آویزان شده است که بصورت دروازه ای است که بین گذشته تا حال ارتباط برقرار می کند.

شاخص ترین نکات این پروژه موارد زیر می باشند:

۱- سرسرای یادبود و بلوک اداری نزدیکش

۲- فضای عمومی داخلی با صفحات بی قاعده و شکاف های نوری

۳- دید به سرسرای عمومی با زمینه داخلی از محوطه دانشگاه