تا اوایل قرن بیستم، شیشه و آلومینیوم مواد نسبتا گرانی محسوب می‌شدند چرا که اولا مواد اولیه تولید آنها کم بودند و در مرحله بعدی، تولیدشان نیز با مشکلاتی روبه‌رو بود که هزینه‌های استفاده از این دو مصالح مهم ساختمانی را سرسام آور می‌ساخت
با پیشرفت تکنولوژی و بهبود روش‌ها و فرآیندهای تولید، به تدریج، این مواد جایگزین سایر مصالح ساختمانی در نماسازی به خصوص در ساختمان‌های بلند مرتبه گردیدند زیرا علاوه بر امکان استفاده از نور طبیعی، زیبایی، دوام و کمترین هزینه‌های تعمیر و نگهداری، باعث کاهش قابل‌توجهی از وزن ساختمان و فشارهای سازه‌ای بر پی‌ها، ستون‌ها و دیوارهای باربر می‌شد.دیوارهای شیشه‌ای یا همان CURTAIN WALL در واقع جداره‌هایی از شیشه هستند که در میان غلافی از ورق‌های آلومینیوم قرار گرفته‌اند و در بخش‌های مختلف یک واحد مسکونی کاربری دارند. جالب است بدانیم که ورود سیستم دیوارهای شیشه‌ای اولین بار در ایران به خاطر تجهیز فضاهای اداری ساختمان‌های دولتی بوده و هم‌اکنون نمونه‌های اولیه آن در بانک ملی، وزارت نیرو و آموزش عالی قابل مشاهده‌اند.
