دانشجویان به دلیل عدم آشنایی کافی با اسکیس در انتقال دانسته ها یشان با مشکل مواجه هستند. این باعث از دست رفتن اعتماد به نفس در آنان می شد. طوری که با وجود شایستگی شان، در آزمون ورودی نتیجه لازم را اخذ نمی کردند. بنابراین بر آن شدیم تا این مبحث را به صورتی کاملا ساده ، گویا و منظم در اختیار آن ها قرار دهیم.
برگرفته از کتاب آموزش اسکیس و راندو ، آرتور امید آذری( انتشارات یساولی)
شما نیز با رعایت نکات مهم زیر بر توانایی هایتان افزوده خواهد شد:
۱) شناخت موضوع اسکیس
۲) شناخت اقلیم سایت
۳) در نظر گرفتن کانسپت مناسب
۴) رعایت تناسبات
۵) شناخت بستر طراحی از نظر شیب
۶) شناخت فرهنگ مکان طراحی
۷) تقلید از تاریخ معماری منطقه
۸) شناخت مصالح بومی
۹) طراحی فیگورهای مناسب با موضوع
۱۰) انتخاب ابزار مناسب برای پرزانته
۱۱) شناخت مسائل مذهبی
۱۲) ترسیم دیاگرام های روابط که منجر به سرکولاسیون طراحی می شوند
۱۳) انتخاب پلان ساده و گویا با یک ترکیب بندی مناسب
۱۴) تقسیم بندی فضا به قسمت های اصلی و فرعی
۱۵) پرهیز از خطوط آشفته و پیچیده که طرح معماری را تحت الشعاع قرار دهد.
۱۶) تاکیید به ورودی
۱۷) مشخص نمودن ارتباط پلان با نما و مقطع ، به وسیله نقطه چین
۱۸) انتخاب دید پرسپکتیوی مناسب که حاوی اطلاعات بیشتر باشد.
۱۹) ارائه جزییات ، در حد نشان دادن کل ساختار موضوع
۲۰) انتخاب عنوانی برای اسکیس در قسمتی از شیت، جهت تاکید بر موضوع
۲۱) شیت بندی مناسب طوری که عناصر همدیگر را تحت تاثیر قرار ندهند
۲۲) طراحی مناسب سایت پلان با توجه به دسترسی ها
باید بیاییم که در این آزمون چه مهارت هایی هدف و دارای امتیاز هستند و نحوه گزینش افراد چگونه است؟ ما تناسبات و اشل انسانی را می دانیم، ولی اگر نتوانیم معماری تهران را از تبریز تمییز دهیم موفق نبوده ایم، چون اقلیم را که مبنای اصلی فراگیری در معماری است به خوبی نیاموخته ایم. بنابراین این آزمون برگرداندن تمام آموخته های ما در طول دوران تحصیل است، البته در یک زمان محدود. پس باید مهارت ها را تقویت کرد و روابط بین این دریافت ها را آموخت. در این آزمون اصل اولیه عملکرد مناسب و درست است و گام بعد انتخاب فرم مناسب برای آن و در رحله نهایی پرزانته و راندو آن ، مطرح می گردد. نکته بسیار مهم در گام های اولیه آمادگی آزمون ، دریافت تجربه های بزرگان معماری و آشنا شدن با روند تجزیه و تحلیل( کروکی ) و نقد این بزرگان از بناها ی مهم در اعصار مختلف است. در مرحله ای که کار را پرزانته می کنیم ، هدف ما نقاشی کردن و پرداختن به ظواهر نیست بلکه در این مرحله، موضوع تناسبات مطرح می شود، تا موضوعی را که مد نظر داریم به راحتی از طریق عناصر محیطی به دیگران تفهیم کنیم. استفاده از فیگورها و درختان و … تنها انتقال دهنده تناسبات و اشل کار ماست و زیبایی آنها در مرحله بعد مطرح می شود.بهترین الگوی طراحی های ما، محیط پیرامون ماست، پیاده روی که در آن قدم می زنیم، پارک محله خودمان و ساختمان های اطراف بهترین مثال طراحی هستند.
در آزمون ابتدا باید خواسته های آزمون را فهمید و مشخص کرد و دیاگرام های مربوط به این خواسته ها را ترسیم کرد، سپس به طراحی معماری پرداخت. در نهایت دقت شود که حجم معماری متناسب با خواسته های مربوط طراحی شود و فرم ، عملکرد را تحت تاثیر قرار ندهد. وقتی فرمی به زیبایی نزدیک می شود که به عملکردها پاسخ داده باشد .اهمیت بیش از حد به راندو غلط است . ساختار و ماهیت رنگ لازم است اما کافی نیست، تناسبات را رعایت کنید و خطوط درست باشد. اگر این مطالب را پیگیری کنید، حتما در آزمون نتیجه مطلوب را خواهید گرفت.
