در نشستی که با حضور کارشناسان حوزه های مختلف از سوی انجمن مفاخر معماری در موزه امام علی برگزار شد موضوع حافظه تاریخی تهران مورد بحث و بررسی قرار گرفت.«آلبرت کوچویی»، نماینده ای از هموطنان آشوری نیز به بحث درباره حافظه تاریخی پرداخت و ضمن خواندن یاداشتی،برای یادآوری گوشه ای از حافظه تاریخی ایران زمین درباره آن نسل از هموطنان آشوری سخن گفت که کامیون دار بودند، جاده های این مرز و بوم را در نوردیده اند و به رغم تأثیر مثبتی که در جامعه داشتند یادی از آنها در حافظه تاریخی باقی نمانده است.
کوچویی در این نشست گفت: «نخستین بار است که در جمع غیر آشوری ها سخن می گویم اما همواره خودم را یک ایرانی و متعلق به این سرزمین دانسته ام.»
او در ادامه سخنانش چنین گفت: «جنگ جهانی دوم بهانه ای شد برای حمل و نقل ادوات جنگی از گوشه ای از این میهن به گوشه ای دیگر از آن. در این میان عده ای جان برکف برای ایجاد زمینه های لازم برای این حمل و نقل ها پیشتاز شدند. اینها آشوری ها بودند. ایجاد حمل و نقل که مرکزیتش در تهران بود باعث شده بود بسیاری از ایرانی هایی که به عراق گریخته بودند به ایران بازگشتند و می بینیم در هموطنان در غرب چون کرمانشاه و ارومیه مسکن گزیدند.»
این هموطن آشوری، آن نسل از آشوری ها را به گیلگمیش هایی تشبیه کرد که به دنبال آب زندگانی جاوید بودند و گفت: «تصور می کنم این کامیون داران و شاگردانشان چون گیلگمیش بودند. حافظه تاریخی تهران لااقل به خاطر دارد آنها به اجبار نان و جسارتشان به گیلگمیش هایی بدل شدند که چیزی از آنها در حافظه تاریخی مکتوب ایران نیست.»