کلینیک تخصصی طراحی و اجرا سازه های نوین
یافتن راه حل های صحیح اقتصادی و زیباشناسی در پروژه های معماری، از چالش های بنیادینی است، که معماران، طراحان و برنامه ریزان دفتر معماری آرتور امید آذری در تمام طول فعالیت حرفه ای شان، با آن مواجه بوده اند وبر حل آن همت گمارده اند.
یکی از فعالیت هایی که در کلینیک تخصصی طراحی و اجرای سازه های نوین ، در گروه مهندسی ایران معماری تحت نظارت مهندسین مشاور آلتون سازه صورت می پذیرد، مطالعه وشناخت روش ها وتکنیک های نوین و برتر تکنولوژی ساخت در راستای اجرایی کردن آنها ، می باشد .لذا یکی از رویکرد های اصلی این گروه تلفیق نظریه های علمی با روشهای عملی است.برای بسط موضوع در ادامه به تعاریف و مفاهیم نظری پرداخته می شود و در نهایت تکنیک های نوین اجرا معرفی می گردد.
تلفن تماس برای کسب اطلاعات بیشتر: ۰۲۱۲۲۹۸۳۳۸۵
گنبد نامی هایا، مرکز ورزشی کادوما
مرکز ورزشی کادوما در اوزاکای ژاپن که کار ساخت آن در مارس ۱۹۹۶ به پایان رسید، شامل یک زمین اصلی با ۶۰۰۰جایگاه تماشاچی و دو استخر شنا و در مجموعه جنبی، یک زمین کوچکتر و یک استخر دیگر است.
هرچند که بارزترین ویژگی معماری این گنبد کم ارتفاع تماشایی، شیب ۵ درجه ای خط استوای آن است، اما جالب ترین مطلب در مطالعه شبکه فضایی سازه گنبد، زمین اصلی است که پلان بیضی شکل است که توسط یک سازه خرپای فضایی دولایه بیضوی پوشیده شده است. ابعاد گنبد نامی هایا ۱۱۰در ۱۲۷ متر است و تا ارتفاع ۴۲٫۶۵ متر برافراشته شده است. تاثیر کلی فرم ساختمان، فرورفتن نیمی از یک حلقه عظیم در زمین است.
از آنجا که قرار بود سقف با استفاده از سیستم پانتادوم نصب شود، شیب سقف مشکلات مضاعفی را در نصب آن به وجود می آورد. جزییات مقطع طولی، گویای این مطلب است که دکل های به کاررفته برای وارد کردن فشار به سمت بالا با خط قائم ۵ درجه زاویه دارند. بخش مرکزی گنبد، متشکل از یک پنل بیضی کامل به ابعاد ۶۶ و ۸۶ متر است، در حالی که بخش های میانی و تحتانی هریک به صورت شعاعی به ۱۴ بخش تقسیم شده اند.
سیستم بالابردن ویژه ای برای این سازه توصیه شد تا بتوان سقف را در مدت فقط یک روز از موقعیت خود در نزدیکی سطح کف ورزشگاه به ارتفاع نهایی آن بالا برد. سازه سقف سالن ورزشی به صورت جزء به جزء بالابرده شد، و در همین وقت نیز بخشی از پوشش سقف بر روی آن نصب شده بود.
به دلیل شیب خط استوا، سقف کلا توسط کامپیوتر در ۹ مرحله مختلف طی فرایند پانتادوم تحلیل شد. در ادامه این تحلیل مشخص شد که طی مرحله نهایی، وارد کردن فشار به سمت بالا، تنش های برخی از اعضا و تغییر شکل گنبد ممکن است خیلی زیاد شود، اگرچه پس از آن این تنش ها در محدوده قابل قبول می باشند. عملیات وسیع بالابردن، بالغ بر ۲۸ متر با استفاده از دکل های موقت، جک های هیدرولیکی و کابل های فولادی، ظرف مدت یک روز انجام پذیرفت. طی این عملیات بخش مرکزی گنبد در ۰٫۶ متر زیر موقعیت نهایی خود رها شد، زیرا این ترس وجود داشت که گنبد در این مرحله ناپایدار شود. زمانی که سقف بالا رفت، از آنجا که بار سقف به تکیه گاههای پیرامونی انتقال یافت، نیروهای درون دکل ها به تدریج کاهش یافتند. اگرچه بیشترین بار انتقال یافته طی آخرین مرحله فشار به سمت بالا اتفاق افتاد و سه ماه به طول انجامید. طی عملیات بالا بردن آرام برای ۰٫۶ متر آخر، در مجموع ۱۲۹۶ عضو در شکاف های بین قسمت های میانی و تحتانی گنبد بر اساس نظم دقیق جانمایی برای پایدار کردن سازه، قرار گرفتند.
نتیجه موفقیت آمیز این پروژه، قابلیت سیستم پانتادوم را برای نصب سازه هایی با فرم های پیچیده یا گنبدی با شبکه فضایی به صورت بیضی شیبدار ثابت کرد. همچنین نشان داد که برای اطمینان از پایداری سازه در تمام زمان دوره عملیات وارد شدن فشار به سمت بالا، دقت زیادی باید صورت گیرد.
