کلینیک تخصصی طراحی و اجرا سازه های نوین
یافتن راه حل های صحیح اقتصادی و زیباشناسی در پروژه های معماری، از چالش های بنیادینی است، که معماران، طراحان و برنامه ریزان دفتر معماری آرتور امید آذری در تمام طول فعالیت حرفه ای شان، با آن مواجه بوده اند وبر حل آن همت گمارده اند.
یکی از فعالیت هایی که در کلینیک تخصصی طراحی و اجرای سازه های نوین ، در گروه مهندسی ایران معماری تحت نظارت مهندسین مشاور آلتون سازه صورت می پذیرد، مطالعه وشناخت روش ها وتکنیک های نوین و برتر تکنولوژی ساخت در راستای اجرایی کردن آنها ، می باشد .لذا یکی از رویکرد های اصلی این گروه تلفیق نظریه های علمی با روشهای عملی است.برای بسط موضوع در ادامه به تعاریف و مفاهیم نظری پرداخته می شود و در نهایت تکنیک های نوین اجرا معرفی می گردد.
تلفن تماس برای کسب اطلاعات بیشتر: ۰۲۱۲۲۹۸۳۳۸۵
کف سازی ساختمان و درزها
بخش سوم
به طور کلی ویژگی های یک درز کنترلی در کف سازی مناسب ساختمان عبارت است از:
۱٫ درزی که به دال اجازه دهد آزادانه منقبض شود.
۲٫ اختلاف تغییر مکان عمودی دو طرف درز را محدود نماید.
۳٫ توانایی انتقال برش از میان درز را داشته باشد.
۴٫ توانایی ساخته شدن مطابق نقشه طراحی شده قبلی را داشته باشد.
۵٫ هزینه آن به صرفه بوده و اجرای آن نیاز به مهارت بالای کارگری نداشته باشد.
۶٫ اجازه دهد که بتن ریزی به طور پیوسته انجام شود و زمان زیادی در حالت انتظار برای بتن ریزی پانل های نواری منفرد به هدر نرود.
نکات مربوط به طراحی درزهای انقباضی و فواصل درزهای کف سازی ساختمان
۱٫ بنا بر توصیه ACI(انجمن بتن آمریکا)، و ACPA (انجمن پوشش های بتنی آمریکا)، حداکثر فواصل درزها بین ۲۴ برابر تا ۳۶ برابر ضخامت دال می باشد. ACI تصریح می کند این عدد برای بتن های با اسلامپ بالا (چنانچه حداکثر اندازه دانه ها کمتر از ۲۰ میلیمتر (ً ۴/۳) باشد) ۲۴ برابر بوده ولی با کاهش اسلامپ بتن می توان فواصل درزها را تا ۳۶ برابر ضخامت دال افزایش داد.
۲٫ حداکثر فواصل درزها به عدد ۱۵ فوت محدود می شوند.
۳٫ پانل های تشکیل دهنده درزها باید حتی الامکان مربعی بوده و حداکثر نسبت طول به عرض آنها بنابر توصیه ACPA از ۲۵/۱ و بنابر توصیه ACI از ۵/۱ برابر، تجاوز نکند.
۴٫ بهتر است زاویه تقاطع درزها ْ۹۰ باشد. باید از طراحی درزها با زاویه تقاطع کمتر از ْ۶۰ جداً پرهیز نمود.
۵٫ عمق برش های زده شده در دا برای ایجاد درزهای انقباضی در جهت عرضی باید ۴/۱ ضخامت دال و در جهت طولی ۳/۱ ضخامت دال باشد. این عمق نباید کمتر از یک اینچ باشد.
۶٫ درزهای کم عرض‌تر اما با تعداد بیشتر نسبت به درزهای عریض‌تر اما با تعداد کمتر برتری دارند.
۷٫ در مورد پیاده رو ها فواصل این درزها معمولاً بین ۵ تا ۶ فوت می باشد. در مورد سواره روها، پاسیوها، پارکینگ ها به ۱۵ فوت افزایش می یابد.
۸٫ زمانی که از بتن مسلح در کف های پوششی استفاده می شود. لازم است فقط نیمی از المان های تسلیح از محل درزها عبور نمایند. (این امر به ایجاد یک صفحه ضعیف در محل یاد شده و تبدیل آن به درز کمک می کند).
تعیین فواصل درزها بر مبنای توصیه fhwa (انجمن بزرگ راههای آمریکا)
تعیین فواصل درزها به عوامل بسیاری بستگی دارد که می توان به موارد زیر اشاره کرد:
۱٫ هزینه های اولیه
۲٫ نوع دال (مسلح یا غیرمسلح)
۳٫ مکانیسم انتقال بار
۴٫ شرایط محلی
هر طراحی باید موارد زیر را در نظر داشته باشد:
– اثرات حرکات طولی دال بر ماده درزگیر و عملکرد ابزار انتقال بار
– حداکثر طولی از دال که در آن ترک های انقباضی ایجاد نمی شود.
– میزان ترک خوردگی که در یک پوشش بتنی مسلح قابل تحمل است. میزان تغییر طول دال در وهله اول تابع فاصله بین درزها و تغیرات حرارتی است.
توصیه ACI در کف سازی
مبحث ۵-۲-۴-۴ از ACI 302.1R در مورد درزگیری تصریح می کند که درزگیری برای تأمین اهداف زیر انجام می شود:
۱٫ مانع نفوذ آب به داخل بتن شود. این آب در فصول سرد یخ بسته و مشکلاتی پدید می آورد. همچنین باعث خوردگی فولاد می شود.
۲٫ بهبود عملکرد درز
۳٫ تسریع و تسهیل در تمیز کردن درز
ACI 302.1R توصیه می کنند که درزها در کف پوش های صنعتی که در معرض ترافیک چرخ های سنگین قرار دارند با مصالحی نظیر اپوکسی پر شوند. این مصالح باید تکیه گاه مناسبی برای درز بوده و در مقابل سایش مقاومت خوبی داشته باشند. لازم است مصالح پرکننده دارای سختی حداقل shore A 50 داشته باشند و کشش طولی آنها حداقل ۶% باشد. پرکردن درزها بین ۳ تا ۶ ماه پس از ساخت درز انجام می شود. درزهای الاستیک پیش ساخته (performed elastic) در مواقعی به کار می روند که درز در معرض ترافیک چرخ های سخت و کوچک قرار نداشته باشد.
شکل درز و خواص درزگیر بنا به توصیه FHWA
۱٫ هدف از کاربرد درزگیر جلوگیری از نفوذ آب و مصالح غیرقابل تراکم به داخل درز می باشد. اگر چه نتوان ورود آب را به طور کامل از بین برد، لاکم لازم است مقدار آن به حداقل برسد. نفوذ آب باعث تخریب درز می گردد. مصالح غیرقابل تراکم نیز از نزدیک شدن لبه درزها در حین انبساط دال جلوگیری کرده و به تخریب درز می انجامد.
۲٫ خواص ماده درزگیر، تأثیر بسزائی بر عملکرد درز خواهد شد. مواد درزگیر درجه بالا نظیر سیلیکون و درزگیرهای فشاری پیش ساخته برای درزگیری همه انواع درزها توصیه می شوند. از آنجا که این مصالح گرانتر هستند، طول عمر مفید بیشتری دارند.
۳٫ در مواردی که از سیلیکون به عنوان درزگیر استفاده می شود. یک ضریب شکل ۱:۲ توصیه می شود. حداکثر ضریب شکل نباید از نسبت ۱:۱ تجاوز نماید. برای نتایج بهتر، عرض حداقل درزگیر باید ً۴/۱ تا ۳۷۵/۰ اینچ پایین تر از سطح پوشش نهایی باشد به نحوی که سطح درز در معرض سایش ترافیک عبوری قرار نگیرد. لازم است در زیر ماده درزگیر و در کف درز از یک میله تکیه گاهی استفاده شود تا ضریب شکل مناسب برای درزگیر حاصل گردد و در عین حال ماده درزگیر به کف درز نچسبد. این میله می تواند از جنس فوم پلی اورتان و دارای قطر تقریبی ۲۵ درصد بزرگتر از عرض درز باشد.
۴٫ وقتی از درزگیرهای فشاری پیش ساخته استفاده می شود، درز را باید به نحوی طراحی نمود که درزگیر همیشه دارای کرنشی معادل ۲۰تا ۵۰ درصد باشد. سطح این ماده درزگیر لازم است ۱۲۵/۰ اینچ تا ۳۷۵/۰ اینچ پایین تر از سطح روکش نهایی باشد تا از ترافیک عبوری در امان باشد.
طراحی عرض درز بر مبنای توصیه SPEC
طراحی درزهای حرکتی در دال ها
ضریب جذب (تغییر طول) : میزان حرکتی است که ماده درزگیر الاستومریک بدون آسیب زدن به ماده پوش دهنده تحمل می کند و معمولاً بر حسب درصدی از عرض درز و یا یک کسر بیان می شود.
ضریب انبساط حرارتی خطی: مصالحی نظیر فولاد، شیشه و آجر و بتن دارای ضرایب انبساط حرارتی کوچک هستند در حالتی ضریب انبساط آلومینیوم حدود ۲ برابر آنهاست. بعضی از مصالح مثل چوب و سنگ در جهات مختلف دارای ضرایب مختلفی هستند. تذکر: در موقع محاسبه انبساط باید تغییر حرارت خود جسم و نه محیط اطراف بررسی شود. به طور مثال ممکن است دمای محیط در کویت در تابستان cْ ۵۰ گزارش شود درحالیکه مثلاً دمای بتن به cْ ۷۵ رسیده باشد.
