طراحی خانه تاگندات Tugendhat House
نام پروژه : خانه تاگندات Tugendhat House
معمار : لودویگ میس واندرروهه Ludwig Mies van der Rohe))
موقعیت بنا : Brno-Czech Republic
زمان ساخت : ۱۹۲۸
در اواخر دهه سی میلادی، “میس وندرروهه” به لحاظ کاری در اروپا در اوج دوران حرفه ای خود بود. وی به تازگی طراحی مجتمع مسکونی در کوی معروف “وایسنهوف” در اشتوتگارت را به پایان برده بود و مشغول کار بر روی پاویون مشهور آلمان جهت نمایشگاه بین المللی در بارسلونا بود. در سال ۱۹۲۷ “فریتیز تاگندات” برای طراحی ویلای شخصی خود و همسرش در جمهوری چک به میس وندرروهه مراجعه نمود. سایت مورد نظر در کنار تپه ای با شیب ملایم و چشم اندازی فوق العاده بر فراز شهر قرار داشت . میس وندرروهه در مورد پیدا کردن نیروی کار مناسب در آن منطقه که بتوانند خواسته های وی را برآورده سازند بسیار مردد بود ولی پس از سفر و بازدید از سایت نه تنها نگرانی اش مرتفع گردید بلکه از موقعیت سایت بسیار خوشش آمد. بدین ترتیب در دسامبر ۱۹۲۷ طراحی بنا آغاز و در پایان سال ۱۹۳۰ عملیات اجرای ساختمان به اتمام رسیده و خانه به مشتریان تحویل داده شد.
خانه بر روی شیب تپه ساخته شده است و از دسترسی سواره بالای تپه فقط بخش بالایی بنا قابل مشاهده است. ساختمان به دو حجم تقسیم می شود که سطوح آنها با هم موازی هستند. یکی از آنها شامل فضایی خدماتی و گاراژ است ، دیگری درب جلویی و سطحی که اتاق های خواب در آن قرار دارند را شامل می شود و در بین این دو قسمت فضای بازی طراحی شده است که به شهر دید دارد. پانل شیشه ای نیمه استوانه ای شکل که از جمله شاخصه های این بنا محسوب می شود در بیرون بنا ورودی را تعریف می کند و در داخل نیز راهرو و هال ورودی را روشن می سازد. امتداد راهرو و نحوه جانمایی اتاق ها از الگوی سنتی واضحی پیروی می کند که در آن اتاق ها رو به جنوب داشته و به تراسی که به باغ دید دارد ، دسترسی دارند.در پایین ترین سطح خانه فضایی به وسعت ۷۰۰ متر مربع با ابعاد ۱۵ در ۲۴ طراحی شده است. مکان یابی و ابعاد پنجره ها به نحوی است که هیچ انقطاعی میان فضای درون و بیرون محسوس نبوده و بدین ترتیب حداکثر استفاده از دید و منظر باغ و پیرامون سایت ممکن گردیده است. چگونگی تفکیک فضای درون و بیرون یکی از دغدغه های همیشگی میس وندرروهه بوده و در اغلب آثار او جزییات فرم پنجره ها و درهای کشویی با دقت بسیار و توسط خود او طراحی شده اند. در طبقه همکف پارتیشن نیم دایره ای فضاهای نشیمن مهمان، آشپزخانه، محدوده غذاخوری، دفتر کار و فضای مطالعه را به خوبی از یکدیگر جدا ساخته است. مصالح به کار رفته در داخل بنا بسیارساده و عالی انتخاب شده اند. چوب، سنگ، پرده های ابریشم و قالیچه های پشمی همگی در هماهنگی کامل با یکدیگر سازماندهی شده اند. از آنجا که میس وندرروهه فارغ التحصیل رشته طراحی صنعتی است در آثار او همواره طراحی مبلمان و دکوراسیون همانقدر حائز اهمیت بوده است که طراحی خود بنا . تمامی جزئیات لوکس این خانه نظیر دستگیره های در ، اتصالات فلزی ، میزها، و…. همه و همه را میس وندرروهه شخصا و با دقت و وسواس بسیار طراحی کرده است. طبقه پایین شامل فضاهای انبار و پیشرفته ترین تجهیزات آن زمان نظیر گرمایش مرکزی، هواساز و سیستم الکترونیکی کنترل پنجره ها می باشد.
در سال ۱۹۳۳ مدرسه معماری باوهاس که تحت مدیریت میس وندرروهه بود بوسیله نازی ها تعطیل شد. وی تا سال ۱۹۵۰ به آلمان باز نگشت. خانواده تاگندهات یهودی بودند و کشورشان را که تحت اشغال هیتلر در آمده بود به مقصد ونزوئلا ترک کردند. این خانه ابتدا توسط گشتاپو اشغال و غارت شد، سپس مدتی از آن به عنوان مدرسه رقص استفاده شد و پس از آن به بیمارستان کودکان تغییر کاربری داده شد و سرانجام در سال ۱۹۴۴ انفجار بمبی در حیاط آن آسیب زیادی به خانه وارد کرد. در سال ۱۹۶۰ گریت تاگندهات برای پس گرفتن املاک همسرش به آلمان برگشت. به وی پیشنهاد شد خانه را به دولت هدیه کند تا به بهترین شکل تعمیر و بازسازی شود. هم اکنون این بنا با اهمیت ترین بنای میس وندرروهه و اروپا محسوب می شود و از آن به عنوان موزه و گالری استفاده می شود.
