زندگی سالم و ارتباط تنگاتنگ سلامتی انسان با شرایط محیطهای مصنوعی از جمله مسائلی بود که در معماری دهه ۲۰ میلادی بسیار مورد توجه قرار گرفت و پیرو آن از ساختمانها، خصوصاً خانههای مسکونی به مثابه فضایی آرام، پرنور و سرشار از هوای تازه یاد شد که بیش از هر چیز میبایست ضامن سلامت ساکنین باشد.
دکتر «قلیپلاول» و همسرش مشتاق و پیشرو در طریقه زندگی سالم بودند وی مقالات زیادی در این زمینه منتشر کرده و به سهم و نقش معماری در پیشبرد اهدافش اعتقاد کامل داشت. دکتر لاول در سال ۱۹۲۷ از «ریچارد نیوترا»که در آن زمان به عنوان طراح و ناظر در نیویورک و شیکاگو مشغول به کار بوده و از جمله معمارانی است که خانه و ویلاهای اشرافی آمریکایی بسیاری در طول فعالیت حرفه ای خود طراحی نموده است، دعوت کرد تا خانهای جهت اقامت وی و خانوادهاش با معیارها و توقعاتی که در ذهن داشت بسازد. (گفتنی است که دکتر لاول پیش از آن نیز از «پل رودلف» – معمار برجسته آن زمان – برای ساخت خانه ساحلی خود دعوت کرده بود که ساخت آن از سال ۱۹۲۲ تا ۱۹۲۶ به طول انجامید.) نتیجه مذاکرات دکتر لاول و ریچاردنیوترا طراحی ساختمانی بود که برای همیشه در تاریخ معماری مدرن ثبت گردید و سالانه هزاران نفر از آن دیدن میکنند.
لسآنجلس است که معمار هوشمندانه از شیب آن طراحی خود بهره جسته است، به نحوی که بنادر سمت ورودی آن یک طبقه به نظر میرسد در حالی که سایر طبقات به نرمی در توپوگرافی سایت قرار گرفتهاند. چنانچه در مقطع نیز مشاهده میشود «خانه سلامت» شامل پیلوت وسه بقه مجزاست که به آرامی بر روی تپه قرار گرفتهاند. ورودبه این بنا تنها از طریق پلی در بالای تپه میسر میباشد. جدا از گاراژ مستقلی که در این سطح در ضلع جنوب جانمایی شده و به نظر میرسد که سربالائی تپه را در آغوش گرفته، این تراز شامل هال ورودی است که توسط پلکان وسیعی به طبقه پائین متصل میشود، جایی که نشیمن اصلی، فضای مطالعه واتاقهای خواب با دید و منظری فوقالعاده به شهر قرار گرفتهاند در این بنا نیز همچون بسیاری از خانه های آمریکایی آن دوران، پلکان و شومینه گذشته از نقش عملکردی عناصری مهم و نمادین در بنا محسوب میشوند.
و به همین دلیل و در جهت شاخص ساختن، نیوترا در مکان یابی و طراحی آنها دقت داشته و نیز سعی نموده است تا نور از پنجره هایی وسیع به پلکان تابیده و آن را همچون مجسمهای در قلب بنا نمایان سازد. ارتباط فضاهای خانه با طبیعت و فضای باز پیرامون آن از مهمترین ایدههای طراحی در خانه سلامت لاول است، از این رو همه اتاقها دارای تراس های جداگانهای هستند که جهت استراحت ساکنین و استفاده از تابش آفتاب طراحی شدهاند. سطح دوم این بنا شامل نشیمن وسیعی همراه با فضای غذاخوری است که به ایوان بزرگی دسترسی دارد. همچنین کتابخانه، آشپزخانه و اتاق مهمان در این طبقه جای گرفتهاند.
در پائین ترین تراز فرو رفتگی عمیقی در حجم وجود دارد که شامل یک تراس و نیمی از استخر شنا میباشد. این فضا که در واقع پیلوتی ساختمان نیز به شمار می رود، تداعی کننده تراس های لوکوربوزیه است که با توجه به خصوصیات این سایت، در زیر ساختمان قرار گرفته است. استفاده از سیمان و رنگ سفید در جدارههای خارجی و پرهیز از هر گونه تزیینات نیز از دیگر مشابهت های آثار نیوترا و لوکوربوزیه میباشد. این بنا، نخستین خانه آمریکایی است که به واسطه معمار توانمندش در ساخت آن از تکنولوژی آسمان خراشها و فولاد سبک استفاده شده است. ساختمان قابی سبک با ستون هایی محیطی دارد و سقف ها و کفها توسط خرپاهای مشبکی نگه داشته میشوند.
خانه همچون مکعبی است سه طبقه، که دیوارهای آن در طبقات عقب نشینی کردهاند، این عقب نشینی و کنسول شدن کفها نیز در واقع توسط آویختن آنها از تیرهای سقف کنسول شده میسر گردیده است.
نام پروژه: Lovell Health House
معمار: Richard Neutra
موقعیت بنا: Los Angeles – USA
زمان ساخت: ۱۹۲۷