طراحی بوستانی هنرمندانه و عظیم

افتتاح بوستانی با چنین وسعت و عظمتی بدون شک اتفاق فرخنده‌ای است که باید از تحقق آن خشنود بود اما در عین حال این خواسته همچنان وجود دارد که ‌ای کاش هنرمندان نیز در چنین فضاهایی سهم داشته و می‌توانستند طرح‌هایی هنرمندانه برای ارائه به آن از خود نشان دهند.

در کنار افزایش سرانه فضای سبز که احداث این بوستان به بار خواهد داشت و به این ترتیب بخش مهمی از مشکلاتی را که در این زمینه وجود دارد، از جمله آلودگی هوا و … برطرف خواهد کرد، می‌توان از این بوستان برای رسیدن به اهدافی دیگر نیز استفاده کرد تا همان‌طور که قول داده شده، این فضا در عین حال که بزرگ‌ترین بوستان در سطح کشور و منطقه است، به یکی از مهم‌ترین فضاهای فرهنگی و هنری نیز بدل شود.

البته در این میان هر کسی از ظن خود یار می‌شود و دیدگاه‌های خود را در این زمینه مطرح می‌کند، به شکل طبیعی من نیز به‌عنوان یک مجسمه‌ساز بیشتر دوست می‌دارم تا از این فضا برای برگزاری یک سمپوزیوم «مجسمه‌سازی» استفاده کنم. با دو هدف فراهم ساختن شرایط مطلوب برای عینیت بخشیدن به ایده‌های هنری هنرمندان مسجمه‌ساز و در عین حال بهره‌برداری از آثار در جهت تلطیف فضای شهری، معضلی که در این سال‌ها به‌شدت به چشم می‌خورد و فضای بصری نازیبایی را فراروی شهروندان شهر گشوده است. البته نمی‌توان از این مساله چشم‌پوشی کرد که در این سال‌ها شهرداری تهران تلاش‌هایی برای رفع مشکلاتی از این دست انجام داده، اما هنوز مشکل بر جای خود باقی مانده است و می‌توان تلاش‌های بیشتری را برای زیباسازی سطح شهر انجام داد و پس از آن اثرات جانبی این ماجرا را مشاهده کرد. می‌توان این سمپوزیوم را در این بوستان که فضایی بسیار مناسب دارد، برگزار کرد و از مردم خواست تا به دیدن این آثار روی آورند چراکه به اعتقاد من تنها در این حالت است که تولید اثر هنری از حالت یکسویه خارج شده و مخاطب را نیز با خود درگیر و همراه می‌کند. درگیر شدن مردم با ساخت یک اثر هنری سبب خواهد شد تا آن به اثری فعال و در عین حال موثر برای آنان بدل شود. در این صورت مخاطبان تنها به آن اثر به‌عنوان یک اثر هنری نگاه نمی‌کنند بلکه به‌عنوان اثری که خود در پدید آوردن آن نقش داشته‌اند، بدل خواهد شد و در این صورت در حفظ و نگهداری آن نیز تلاش و کوشش بیشتری از خود نشان خواهند داد. چندی پیش برای ساخت ۱۳ مجسمه از ما دعوت شد تا به «کرمان» برویم. این مجسمه‌ها در مقابل دید مردم ساخته می‌شد و تعامل و ارتباط گسترده‌ای میان مردم و هنرمندان شرکت‌کننده در این رویداد به‌وجود آمد. آن تجربه، تجربه‌ای بسیار دلنشین برای من بود که همواره دوست می‌دارم تا این اتفاق بار دیگر تکرار شود. در آن زمان مردم گاهی می‌آمدند و از ما درباره مجسمه‌ها، متریال و … می‌پرسیدند و ما با آنها دراین‌باره سخن می‌گفتیم. جالب اینکه این تعامل تنها به مجسمه‌ها ختم نمی‌شد و بارها پیش می‌آمد تا تعاملات گسترده‌تری میان ما شکل می‌گرفت و به اتفاقاتی چون «شعرخوانی» و… منتهی می‌شد. طبیعی است که در صورت نصب این مجسمه‌ها، مردم مراحل ساخت آنها را به یاد دارند و با اینها ارتباط برقرار می‌کنند. درصورتی که اگر این اثر در تهران ساخته می‌شد و بعد‌ها درشهر کرمان نصب می‌شد، مردم این حس را نسبت به مجسمه‌ها نداشتند. در مورد بوستان ولایت نیز چنین است. بنا بر تعریف یونانیان باستان، سمپوزیوم تنوع و گیرایی دارد بنابراین شهرداری تهران و دیگر متولیان این فضا باید از این پتانسیل استفاده کرده و در مدت زمان‌هایی مشخص از تعدادی نقاشان، نویسندگان، شعرا و مجسمه‌سازان دعوت کنند تا سخت انگاشته شدن هنر فرو بریزد و مردم فکر نکنند که هنر کار آدم‌های خاص است. ما سال‌های بسیار را به کار کردن روی آثار خود اختصاص می‌دهیم و این درست مانند دیگر کسانی است که فعالیت‌های دیگر را انجام می‌دهند، بااین‌حال چون این راه همیشه سخت جلوه داده شده، مردم فکر می‌کنند که هنر کار افراد خاص است. این تفکر باید از پایه ویران شود تا مردم رغبت بیشتری برای انجام فعالیت‌های هنری از خود نشان دهند و در این صورت است که می‌توان این امید را داشت که بعد از مدتی، از میان همین مردم عادی، مجسمه‌سازها و نقاشانی شکل گیرد که ویژگی منحصر به خود را دارند چنانچه بنابرگفته هگل ما موظفیم به اطرافیان‌مان کمک کنیم تا از نردبان خودشان بالا بروند، آن هم به شرطی که هنرمندان به آنان کمک کنند تا خودشان اثر هنری‌شان را بسازند نه اینکه تنها به کپی کردن کارهای آنان روی آورند. من باز به این مساله تاکید دارم در جامعه‌ای که هنر نقش مهمی داشته باشد و از آن مهم‌تر برای مردم قابل لمس باشد، از خشونت در آن جامعه کاسته خواهد شد. درواقع کسی که با قلم و رنگ و نقاشی سرو کار دارد بنابر حس زیبایی‌شناسی دیگر نمی‌تواند به خشونت روی آورد. هنر انسان را تلطیف می‌کند و برای کم کردن خشونت در جامعه یا شهری مانند تهران باید هزینه و شهر را با هنر تزئین کرد و در این میان بوستان «ولایت» پتانسیل خوبی را برای تحقق این امر به‌وجود می‌آورد.

دست خط یک معمار

آشنایی با روش معماران بزرگ همواره آموزنده است. کوروش فرزامی هم از آن دست معمارانی بود که توانایی خاصی در بیان ایده‌های ذهنی اش روی کاغذ داشت. در این صفحات برخی از اسکیس‌های به جای مانده از او را خواهیم دید.

«دانشگاه تهران»؛ به محض شنیدن این نام اولین چیزی که در ذهن تداعی می‌شود سردر عظیم و بتنی آن است؛ سردری که سال‌هاست تصویر آن روی اسکناس‌های ۵۰‌تومانی چاپ شده است؛ طرحی که ایده‌ای است از پرنده‌ای در حال پرواز ولی صاحب طرح همیشه اعتقاد داشت که این طرح به معنی آن است که دانشگاه بیرون و درونش باید با هم فرق داشته باشد و همانند چتری حمایتی است برای دانشجویان. مرحوم کوروش فرزامی در سال ۱۳۱۴ در تهران و در خانواده‌ای اهل فرهنگ و هنر متولد شد و تحصیلات متوسطه خود را در دبیرستان البرز در رشته‌ ریاضی به پایان رساند و از همان زمان علاقه و استعداد زیادی در زمینه‌های مختلف هنری از جمله عکاسی از خود نشان می‌داد و به این ترتیب چندوجهی‌ترین رشته هنری یعنی معماری را به‌عنوان رشته دانشگاهی خود برگزید. فرزامی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد و در سال ۱۳۴۶ قبل از فارغ‌التحصیلی پروژه‌ای به‌عنوان مسابقه بین دانشجویان دانشگاه تهران برگزار شد که طرح فرزامی مورد تایید قرار گرفت. در آن سال این پروژه با مبلغ ۶۰۰هزار تومان توسط شرکت آرمه که پیمانکار پروژه بود انجام شد که در ابعاد کار و قالب‌بندی‌های سخت و پیچیده آن هزینه زیادی نبود. فرزامی در آن زمان بسیار تحت فشار کسانی بود که می‌خواستند نظرشان را تحمیل کنند و سردر را با کاشی بپوشانند اما با حمایت‌هایی که از بیرون دانشگاه از او شد توانست مقاومت کند و نگذارد که این طرح هیچ اضافه و پیرایه‌ای داشته باشد. چون فرزامی یک معمار مدرن بود و این کار هم یک کار مدرن است. مهندس فرزامی دستی بسیار قوی در کشیدن خط داشت و بسیار خوب تناسبات را می‌شناخت. از کارهای ایشان می‌توان به بیمارستان تهران‌کلینیک، استودیوی رادیو تلویزیون مهاباد سنندج، شهرک ساحلی آکام شهر، کارخانه داروسازی اکسیر در بروجرد و… اشاره کرد.
از ایشان عکس‌ها و نقاشی‌های زیبایی نیز به جا مانده است. مرحوم فرزامی در سال ۱۳۴۶ بعد از فارغ‌التحصیلی شرکت آرشن را تاسیس کرد که تا سال ۱۳۶۳ به فعالیت در این شرکت پرداخت و در سال ۱۳۶۴ که از ایران رفت شرکت را به دوست خود، مهندس آرامی سپرد.

اشتباهات رایج در دکوراسیون

۱٫ استفاده بیش از حد ازقاب عکس

اگر فردی با علاقه زیاد به عکس و عکاسی هستید، باید به شما بگوییم که قاب کردن و به نمایش گذاشتن تعداد زیادی از عکس ها در دکوراسیون، اشتباه است. اگر تمام عکس هایی را که می گیرید دوست دارید، توصیه می کنیم از یک آلبوم عکس برای نمایش آنها استفاده کنید؛ بهتر است عکس های خانوادگی و نیز عکس هایی را که در سفرهای خود گرفته اید به زیبایی و مرتب در آلبوم عکس قرار دهید و آلبوم را در قفسه کتابخانه خود در دسترس بگذارید؛ تنها چند عکس خانوادگی و خاطره انگیز را انتخاب و آنها را قاب کنید تا در دکوراسیون به نمایش بگذارید.

۲. بی توجهی به راهروی ورودی و سالن انتظار
راهروی ورودی در هر خانه فرصت بسیار مناسبی برای ایجاد یک فضای زیبا و ایده آل است، پس این فرصت را از دست ندهید. دیوارهای این فضا را با رنگ های روشن و زیبا نقاشی کنید و آینه ای بزرگ روی دیوار آن نصب کنید. همچنین قسمتی را برای قرار دادن کلیدها و قبوض ماهیانه در نظر بگیرید تا فضایی سازمان یافته و تمیز داشته باشید.

۳. استفاده از لوازم منسوخ شده
اجازه ندهید تا دکوراسیون خانه شما به واسطه استفاده از لوازم قدیمی و از مد افتاده، کسل کننده جلوه کند. دستگیره کابینت ها را با انواع جدید آن عوض کنید متریال قدیمی را که سال هاست در دکوراسیون خانه شما هستند از دکوراسیون حذف کنید  یا آنها را با انواع جدید تعویض کنید.

۴. مبلمان نامتعادل
برخی از افراد هرگز توجهی به تعادل و هم خوانی مبلمان و عناصر موجود در دکوراسیون ندارند. شما باید توجه بیشتری به تصاویر دکوراسیون های موفق بکنید تا به مرور با چیدمان های ایده آل آشنا شوید. برای مثال اگر کاناپه ای دارید که قسمت پایینی آن سنگین و حجیم است، نباید از یک میز پذیرایی سنگین در همجواری آن استفاده کنید، بلکه باید از یک میز پذیرایی ظریف، شیشه ای و پایه دار بهره گیرید و یک چراغ زمینی بلند و کشیده را در کنار چیدمان میز جانمایی کنید تا چشم ها را به سمت بالا سوق دهد. هنگام چیدمان و انتخاب مبلمان و وسایل، حتما به این فکر کنید که چیدمان وسایل در کنار یکدیگر با ایجاد تعادل بصری برای چشم، آزار دهنده نباشد.

۵. نگهداشتن وسایلی که از آنها متنفرید
نگهداشتن عناصری که از آنها متنفرید در دکوراسیون خانه، یکی از بزرگ ترین اشتباهات دکوراسیونی محسوب می شود. این کار می تواند لطمه زیادی به دکوراسیون شما بزنید. توصیه می کنیم عناصری را که دوستشان ندارید یا دور بریزید یا به یک سازمان خیریه اهدا کنید و جای آن را به عنصری جدید و مورد علاقه خود بدهید.

۶. رسمی بودن بیش از حد
اگر چه رسمی بودن دکوراسیون یک فضا اشتباه نیست، اما به شرطی که راحتی و آرامش آن به واسطه رسمیت زیاد مختل نشود. افراد باید زمانی که در فضایی هرچند رسمی قرار می گیرند، احساس راحتی کنند و بدانند که می توانند از آن فضا استفاده کنند. رسمی بودن فضا نباید کاربردی بودن آن را از بین ببرد.

۷. صندلی های ناراحت
هرگز به انتخاب و خرید مبلمان، به خصوص صندلی غذاخوری ناراحت اقدام نکنید. قبل از خرید صندلی ها روی آن بنشینید و تصور کنید که نشستن برای مدت طولانی روی آن راحت است یا خیر. همچنین ارتفاع آن نیز باید با ارتفاع میز غذاخوری تناسب داشته باشد و نباید صندلی بیش از حد کوتاه یا بیش از حد بلند باشد.

۸. شلوغی قابل مشاهده
به هم ریختگی و شلوغی فضا نه تنها سبب تخریب جلوه دکوراسیون می شود، بلکه افراد در آن فضا زندگی پراسترس و نا آرامی را تجربه می کنند. برای غلبه بر این مشکل، سبدها و جعبه هایی را تدارک ببینید و اشیاء را در آنها قرار دهید و این سبدها را در فضایی پنهان سازید. هرچه دکوراسیون خانه شما خلوت تر باشد، جلوه آن زیبا و آرامش بخش تر خواهد بود.

۹. هماهنگی با هم
این که دکوراسیون خانه خود را شبیه سالن نمایشگاه ها و فروشگاه های مبلمان و وسایل خانگی تدارک ببینید اشتباهی بزرگ است، زیرا حقیقتا در این خانه ها نمی شود زندگی کرد! اینکه همه چیز مربوط و هماهنگ با هم باشد اشتباه است. فروشگاه ها برای اینکه مبلمانشان به فروش برسد آنها را به گونه ای خاص به نمایش می گذارند اما در خانه ای که قرار است در آن زندگی کنید، باید تنوع وجود داشته باشد و عناصر در برخی فضاها با هم هماهنگ و در بعضی قسمت های دیگر با هم متفاوت باشند.

۱۰. پیروی بیش از حد از مدهای زود گذر
پایبندی بیش از حد به مد بسیار اشتباه است، زیرا مدها به همان سرعتی که رایج و محبوب می شوند به همان سرعت نیز جذابیت خود را از دست می دهند. این کار به خصوص در مورد مبلمان و عناصر دیگری که باید سال ها آنها را مورد استفاده قرار دهید اشتباهی بزرگ است. زمانی که مد جذابیت خود را از دست می دهد، دیگر تحمل آن عنصر برایتان سخت خواهد شد و تعویض آن نیز ممکن است هزینه زیادی را به شما تحمیل کند.

۱۱. استفاده از مبلمانی که متناسب نیستند
فروشگاه ها و نمایشگاه های مبلمان خیلی بزرگ تر و وسیع تر از اتاق نشیمن شما هستند؛ بنابراین احتمال دارد زمانی که مبلمان را خریداری و به خانه خود می آورید، با مشکل سایز و مقیاس مواجه شوید. در اینجا نکاتی را مطرح می کنیم که به شما کمک می کنند تا از مواجه شدن با این مشکل در امان باشید:

-طرحی خام و ساده از فضایی را که در اختیار دارید با مقیاس های حقیقی که به یک نسبت کوچک شده اند، هنگام خرید همراه خود داشته باشید.

– ۱۲. استفاده بیش از حد از الگوهای رنگی
اگر شما بیش از حد از الگوهای رنگارنگ در دکوراسیون خانه استفاده کنید، ممکن است فضای دکوراسیون شما شلوغ و پر هرج و مرج به نظر برسد و سبب سردرگمی و خستگی چشم شود.

۱۳. قالیچه نامتناسب
استفاده از قالیچه هایی با سایزی نامتناسب با فضا که مدام حرکت می کنند و جای ثابتی ندارند، یکی از اشتباهات بزرگ است. قبل از خرید قالیچه ابتدا سایز فضا را در نظر بگیرید و قالیچه را طوری روی زمین بیاندازید که دو پایه جلوی مبلمان روی آن قرار بگیرد. استفاده از قالیچه بیش از حد کوچک یا بیش از حد بزرگ برای فضا، هر دو اشتباه است.

۱۴. نورپردازی نامناسب
در هر فضایی به نسبت زمانی از روز که در آن به سر می برید، نیاز به نورپردازی متناسب با آن زمان دارید؛ بنابراین تمهید نورپردازی ثابت و یک اندازه برای همه فضاها اشتباه است.

۱۵. نصب قاب ها در ارتفاع بیش از حد بالا
اگر برای تماشا و دیدن یک قاب نیاز دارید که گردن خود را بالا بگیرید، مطمئن باشید که محل نصب قاب شما اشتباه است. قاب را باید در زاویه دید افراد نصب کنید تا بدون بالا بردن سر بتوانند آن را مشاهده کنند. فریم بالایی در اتاق را نگاه کنید، بالاترین نقطه ای که مجازید یک قاب بزرگ را نصب کنید، هم تراز فریم بالای در است؛ البته بهتر است قاب پایین تر از فریم در نصب شود. همچنین اگر قصد دارید قاب را روی دیوار بالای کاناپه نصب کنید، قانون این است که لبه پایین قاب با بالای کاناپه ۱۵ سانتی متر فاصله داشته باشد.

۱۶. عقب قرار دادن مبلمان
مبلمان را دقیقا کیپ دیوار قرار ندهید و آنها را به سمت مرکز فضا بیاورید. گاهی پشت مبل ها و کنسول ها به قدری زیبا هستند که با نمایش آنها و قرار دادن در جایی که پشت آنها نیز قابل مشاهده باشد، می توانید بر زیبایی و جذابیت دکوراسیون خود بیافزایید. چیدن مبل ها به صورت دایره یا نیم دایره در مرکز فضا نیز بر گرمی و صمیمیت فضا می افزاید.

۱۷. بی توجهی به پنجره ها
بعد از رنگ، پرده ها موثرترین و ساده ترین راه برای تغییر جلوه دکوراسیون هستند. پرده ها را حداقل ۵ سانتی متر بالاتر از قاب پنجره نصب کنید و همچنین استفاده از پرده های تمام قد برای پنجره ها می توانند بر وسعت و شکوه فضا بیافزایند. حتی ساده ترین پرده نیز می تواند بر زیبایی دکوراسیون تاثیرگذار باشد. همچنین می توانید با کمک یک شید در پشت پرده، میزان نور ورودی را کنترل و تنظیم کنید.

۱۸. ترس از رنگ
بسیاری از افراد عاشق رنگ ها هستند اما می ترسند از آنها در فضای منزل شان استفاده کنند؛ این اشتباه است. در استفاده از رنگ ها در دکوراسیون فضاهای مختلف خانه جسورانه عمل کنید و رنگ هایی را که دوست دارید، در اتاق خود تجربه کنید. هیچ مشکلی پیش نمی آید، در نهایت اگر جلوه نتیجه کار را دوست نداشتید، می توانید به آسانی رنگ را عوض کنید. این نکته را در نظر بگیرید که جلوه رنگ ها در یک اتاق، در ساعات مختلف شبانه روز متفاوت است.

۱۹. استفاده از گل های مصنوعی
این مورد بسیار بحث برانگیز است. اما در کل استفاده از گل های مصنوعی در دکوراسیون اشتباه است، زیرا این گل ها گرد و غبار را روی خود جمع می کنند و هیچ تاثیر مثبتی بر جو حاکم بر فضا ندارند. برای افزودن رنگ های مختلف و همچنین طراوت و شادابی واقعی، توصیه می کنیم از دسته گل های طبیعی استفاده کنید و اگر استفاده مدام از گل های طبیعی در دکوراسیون خانه گران تمام می شود، برای آوردن رنگ های زنده و زیبا می توانید از ظرفی پر از میوه های تازه و تمیز در دکوراسیون استفاده کنید. به همین سادگی!

۲۰. استفاده بیش از حد از بالش و کوسن در دکوراسیون تخت و مبل
این کار قطعا اشتباه است؛ زیرا فرد را مجبور می کند هنگام دراز کشیدن روی تخت یا نشستن روی مبل دقایقی را به برداشتن کوسن و بالش ها بپردازد تا جایی برای خودش باز کند! به جای صرف هزینه، انرژی و وقت خود برای این کار، بیشتر تمرکز خود را روی دکوراسیون فضایی از خانه منعطف کنید که فرد هنگام دراز کشیدن و نشستن نظاره گرآن است.

طراحی بسیار زیبای پوشیده از چمن کتابخانه دانشگاه دلف

طراحی معماری کتابخانه دانشگاه دلف در یک محوطه باز و وسیع چمن در محدوده دانشگاه دلف قرار دارد و یکی از عناصر شاخص معماری در شهر دلف هلند است. در نگاه اول از حجم کتابخانه فقط مخروط فلزی مرتفع آن دیده می‌شود. حتی ورودی کتابخانه هم چندان شاخص نیست. روی پوشش نهایی سقف کتابخانه، چمن رویانده شده است. چمنی که در هماهنگی با محوطه چمن اطراف، کتابخانه را در بافت جذب کرده و باعث شده که جزئی از محیط طبیعی به‌نظر برسد. در معماری این کتابخانه سقف شیبدار در نمای اصلی از زمین شروع می‌شود و به مراجعان امکان راه رفتن روی فضای چمن بام را می‌دهد. نورگیری این ساختمان از طرف دیگر انجام می‌شود و در جبهه ورودی به‌جز در ورودی گشایش دیگری وجود ندارد.

وقتی حجم کتابخانه را از نزدیک دیدم، متوجه نشدم که با یک ساختمان عملکردی مهم سروکار دارم. حجم ساختمان در اولین مواجهه تا حدودی نامشخص است و تنها مخروط روی بام است که به‌خوبی دیده می‌شود. ورودی کتابخانه به‌صورت یک شکاف در دیواره چمن طراحی شده است. بخشی که ورودی کتابخانه را تشکیل می‌دهد در پلان به‌صورت یک مثلث است و با چندین پله به در شیشه‌ای ورودی ختم می‌شود. پله‌ها تمامی سطح ورودی را می‌پوشانند و آن را از سطح چمن اطراف جدا می‌کنند. سقف کتابخانه فلزی و شیبدار طراحی شده است و با راه رفتن روی سقف به‌خوبی می‌شود شیب را احساس کرد. کل سایت کتابخانه تقریبا مستطیل شکل است که چندان قابل تشخیص نیست. راه‌حل خلاقانه طراحان برای گریز از یک حجم ساده و یکنواخت که لازمه فضایی عملکردی مانند کتابخانه است، در طراحی این کتابخانه به‌خوبی خودش را نشان می‌دهد. معماری کتابخانه دلف از چند نقطه‌نظر شاخص و قابل توجه است. اولین نکته هماهنگی این کتابخانه با بافت اطراف است. کتابخانه با سقف شیبداری که از سطح ورودی آغاز می‌شود و با لایه چمن روی آن به‌خوبی در بافت طبیعی قرار گرفته است. دومین نکته شاخص، عناصر سازه‌ای خاص و منحصربه‌فرد این کتابخانه است که به‌گونه‌ای زیبا طراحی شده است. مهم‌ترین این عناصر معماری مخروط فلزی است که شاخصه این کتابخانه است و باعث می‌شود این کتابخانه که به‌خاطر طراحی خاص خودش در بافت حل شده است، نمایی ویژه داشته باشد. این مخروط خود از دو بخش بسته در قسمت پایینی و باز در نیمه بالایی تشکیل شده است و بخش بالایی آن با عناصر خطی فلزی از جمله لوله‌ها و کابل‌های فلزی طراحی شده، با دادن حالتی نیمه‌شفاف به این عنصر شاخص، آن را هر چه بیشتر با بافت هماهنگ کرده است. معماران با طراحی ورودی از یک جهت و نورگیری از جهت دیگر جبهه ورودی را با سایر بخش‌های ساختمان کاملا متمایز و متفاوت کرده‌اند. این کتابخانه کار گروه طراحان مکانو (Mecanoo) است که از سال ۱۹۸۴ در شهر دلف هلند مشغول به طراحی هستند. کتابخانه دانشگاه دلف در سال ۱۹۹۷ ساخته شده و برنده جایزه ملی طراحی ساختمان‌های فلزی هلند در سال ۱۹۹۸ شده است. گروه طراحان معماری مکانو در بسیاری از شهرهای بزرگ دنیا هم آثار شاخصی طراحی کرده‌اند. کار این گروه طراحان در کتابخانه دانشگاه دلف آمیزه‌ای از پیشرفت‌های تکنولوژیک، توجه به مقیاس انسانی و نیز بازی با احجام است.بعد از وارد شدن به کتابخانه دلف، با فضایی کاملا متفاوت با معماری بیرونی آن مواجه شدم. هر چقدر که حجم معماری بیرونی به‌صورتی نامشخص در بافت قرار گرفته و به‌جز نماد شاخص خود، تقریبا در بافت ناپیداست اما داخل کتابخانه با مشخصه‌های کامل یک کتابخانه دانشگاهی طراحی شده است. حجمی وسیع با سقفی بلند که بخش‌های زیادی از آن به‌صورت void طراحی شده بود. دیوارها و کف کتابخانه در هماهنگی با قفسه‌های چوبی با همان رنگ و بافت قرار گرفته بود و باعث می‌شد که حواسمراجعه‌کنندگان پرت نشود. درواقع معماران، بازیگوشی طراحانه خود را در طراحی این کتابخانه برای فضای بیرونی نگاه داشته بودند و فضای داخلی را تا حد ممکن ساده و کاربردی طراحی کرده بودند.
سقف بلند کتابخانه مکانو در فضای داخلی، القای حس سکوت به مخاطب را آسان‌تر می‌کرد. در مواجهه با ساختمانی سرشار از کتاب، با سقف و ستون‌های بلند فلزی و قفسه‌های سرشار از کتاب، با نور طبیعی سکوت حاکم بود. کتابخانه دانشگاه دلف با حجمی خلاقانه که بخشی از محیط طبیعی به نظر می‌رسد تمام مشخصه‌های ضروری برای یک کتابخانه را در خود جای داده بود. در طراحی داخلی این کتابخانه از مصالح ارزانقیمت استفاده شده بود اما مانند سایر آثار معماران هلندی توجه ویژه به جزئیات و ظرافت کار در این ساختمان هم دیده می‌شد. اگر کتابخانه دانشگاه دلف، سقف چمنی و شیبدارش را نداشت و آنقدر متواضعانه در بافت سبز اطرافش جا خوش نکرده بود، نمی‌توانست به یک اثر معماری به یادماندنی تبدیل شود. تضاد موجود بین فروتنی این ساختمان در مواجهه با بافت اطراف از یک طرف و عنصر شاخص مخروطی آن از طرف دیگر برای من یادآوری‌کننده این بود که تضاد، اگر با دقت و دانسته به کار برده شود، چگونه می‌تواند برای ایجاد حس‌وحال موردنیاز طراح به کار بیاید و اثر معماری مورد طراحی را قابل توجه و شاخص کند.

تکنیک تصویر کردن ابتدایی طرحی که به ذهن یک معمار می‌رسد و حجمی که برای اولین بار روی کاغذ ترسیم می‌شود. یادداشت‌های کارشناسان این صفحات هم به‌مثابه ایده‌های اولیه‌ای است که درباره سوژه پیشنهادی ما به ذهن آنها می‌رسد و پیشنهادهایی که می‌تواند در راه رسیدن به هدف مطلوب نقطه آغازی تلقی شوند.اما چرا این شماره به سراغ موضوع مجسمه‌های شهری رفته‌ایم؟ وقتی اواخر پاییز سال گذشته دومین دوسالانه مجسمه‌های شهری در نگارخانه برگ تهران به همت سازمان زیباسازی برگزار شد، جامعه جوان مجسمه‌ساز حضوری بسیار فعال داشت.

تندیس‌ها، مجسمه‌ها و احجامی که می‌توانند در راه رسیدن به منظر مطلوب شهری، نقش تعیین‌کننده‌ای داشته باشند. درباره مجسمه‌های موجود ومجسمه‌هایی که می‌توانند در سطح شهر نصب شوند. درباره نقاطی از شهر که بیشتر برای این کار قابلیت دارند و درباره انواع و اقسام سبک‌هایی که مجسمه‌سازان می‌توانند در تهران امروز تجربه کنند.

تکنیک تصویر کردن ابتدایی طرحی که به ذهن یک معمار می‌رسد و حجمی که برای اولین بار روی کاغذ ترسیم می‌شود. یادداشت‌های کارشناسان این صفحات هم به‌مثابه ایده‌های اولیه‌ای است که درباره سوژه پیشنهادی ما به ذهن آنها می‌رسد و پیشنهادهایی که می‌تواند در راه رسیدن به هدف مطلوب نقطه آغازی تلقی شوند.اما چرا این شماره به سراغ موضوع مجسمه‌های شهری رفته‌ایم؟ وقتی اواخر پاییز سال گذشته دومین دوسالانه مجسمه‌های شهری در نگارخانه برگ تهران به همت سازمان زیباسازی برگزار شد، جامعه جوان مجسمه‌ساز حضوری بسیار فعال داشت. نوع آثار ارائه شده در این دوسالانه نشان می‌داد که مجسمه‌سازان جوان، با ایده‌هایی کاملا نو به میدان آمده‌اند. طرح‌‌های پیشرو و حتی بعضا  ایده‌آلیستی نشان از آن داشت که انگیزه‌ای قوی در جامعه هنری کشور برای تجربه‌های نو به وجود آمده و شهرداری تهران می‌خواهد تا آنجا که واقعیت‌ها اجازه می‌دهد لااقل به طرح این تجربه‌ها کمک کند. مجسمه‌های شهری بخشی اصلی و مهم از مجموعه هنر عمومی است که اغلب برای مکانی خاص طراحی و اجرا می‌شوند و در کنار آن، توجه به دیگر عوامل محیطی، اجتماعی و فرهنگی محل نصب اثر در آن دخیل است. میزان اثرگذاری و تحمیل آن به محیط از لحاظ اندازه، سادگی، پیچیدگی و جاذبه بصری باید با اهمیت کاربردی آن تطابق داشته باشد و به عنصری انسانی و مطلوب در محیط تبدیل شود. نیازهای بصری شهرها که در قالب آثار هنری برآورده می‌شوند در مکان‌ها و مناطق مختلف هر شهر دارای ویژگی‌هایی محلی است. این ویژگی‌ها تابع خصوصیات کاربردی محل و منطقه از جمله خدماتی، تولیدی، تجاری، مسکونی، آموزشی، تفریحی و…، خصوصیات جغرافیایی مثل پستی، بلندی یا نوع گیاه، مشخصات معماری منطقه، بازدیدکنندگان و فرهنگ اجتماعی و بصری آنها یا حتی شکل دیدن آثار از قبیل سواره، پیاده و دید در سرعت یا از فاصله هستند. با این حساب مجسمه‌سازی محیطی تابع شرایط کاربردی، مختصات بصری و سبک معماری، مخاطب و ترافیک است و به همین وسیله هماهنگی خود را با محیط به دست آورده و عملکرد معینی می‌یابد. از این رو خواستیم تا با رویکرد پیشنهاد برای آینده مجسمه‌های تهران، سراغ مجسمه‌سازان برویم و از افرادی که سابقه کار در تهران را دارند بپرسیم که «در راه تصویر کردن ایده‌آل تهرانی در این موضوع، چه چشم‌اندازی را می‌بینند و پیشنهادشان چیست؟ موانع موجود کدام است و چگونه می‌توان همراه با جامعه در این راه حرکت کرد؟»

طراحی معماری داخلی

دفتر جدید “E-bay – Gitti Gidiyor” که یکی از مهمترین مراکز تجارت الکترونیکی در بازارهای داخلی و جهانی است، در ساختمان دفتر شهر Atasehir استانبول قرار دارد.

این دفتر در زمینی به مساحت ۲۰۰۰ مترمربع با سقفی به ارتفاع ۵۳۰ سانتی‌متر مستقر بوده و دارای چهار بخش است: سالن ورودی و خدمات اجتماعی، دفتر آزاد، اتاق‌های جلسات، بخش‌های فنی و خدماتی.

از آنجا که سالن ورودی که اولین تأثیر را بر مراجعه‌کنندگان می‌گذارد، طراحی  بسیار چشمگیر و جذاب انجام شده است. زمین و سقف با چوب طبیعی کار شده و میز پذیرش در عقب قرار گرفته. سایبان چوبی در قسمت ورودی سالن نظر همه را به خود جلب کرده و به داخل دفتر و به سمت میز پذیرش دعوت می‌نماید.
حضور جهانی E-bay و این حقیقت که شما همزمان در یک دفتر ترکی هستید، با نقشه جهان و مشاهده ترکیه به رنگ قرمز در سمت چپ سالن نمادین شده است.

بخش عمومی که پشت سالن ورودی و در کنار اتاق‌های جلسات قرار دارد تنها قسمتی است که بازدیدکنندگان اجازه دارند ببینند. بنابراین،‌ در این قسمت به بازدیدکنندگان خوش‌آمد گویی شده و همچنین خدمات مختلفی نظیر کتابخانه، موزیک آنلاین، تلویزیون، کافه تریا و بازی‌های پلی‌استیشن ارائه می‌شود.

در این قسمت کارهای بداهه نظیر جلسات فوری و همچنین همایش‌های بین‌المللی نیز به  مناظره برگزار می‌شود و کارکنان را سرگرم کرده و در تعامل قرار می‌دهد.

بخش کاری در فضای باز این دفتر گنجایش ۱۶۴ کارمند را در زمینی به مساحت ۱۱۰۰ مترمربع با ۲۲۵ صندلی دارد. طراحی سقف این قسمت بازتاب غیرمنطقی ابزار روشنایی و پانل‌های آکوستیک است.

با طراحی رنگی و بی‌نظم این سقف غار مانند معلق از تأثیر منظم و یکنواخت طرح مبلمان اجتناب‌ شده تا ارتفاع کامل فضا به چشم آید. مدل فرش دایره که در دیگر شعب این دفتر استفاده شده نیز هویت سازمانی شرکت را نشان می‌دهد.

این دفتر شامل ۱۲ اتاق جلسه با متراژهای متفاوت است. هر اتاق نام‌گذاری شده و چاپ روی درب دیجیتال نماد یک مکانی تاریخی مانند Boğaziçi، Efes، Nemrut، Galata و غیره است.

پذیرفتن این موضوع چندان سخت نیست که «نما» درمیان مفاهیم مختلف ساختمان سازی از اهمیت بصری اجتماعی تری برخوردار است. نمای یک ساختمان در حقیقت وجه اجتماعی آن ساختمان و زبان دیالوگ و تعامل آن با فضای اطرافش است. ایده های یک معمار، در طراحی یک بنا تنها در نمای آن بناست که رخ می نمایاند و اگر خوب طراحی شده باشد، ما را با زبان بصری خود به درون دعوت می کند. این بعد از معماری البته در طراحی شهری نیز اهمیت دو چندانی دارد؛ زیبا شدن جلوه ظاهری و بیرونی ساختمان و در نتیجه ایجاد دورنمای مناسب برای محلی که ساختمان در آن واقع شده است، یکی از این دلایل است.

از طرفی می توان از نگاه مهندسی سازه هم دلایل قانع کننده ای برای توجه به نمای یک ساختمان عنوان کرد:
– کاهش اتلاف انرژی در تمام مدت سال، چرا که نما در ساختمان نقش یک عایق حرارتی و برودتی را ایفا می کند که از هدر رفتن انرژی تولیدی سیستم های گرمایشی و سرمایشی جلوگیری می کند، همچنین می تواند موجب دفع و انعکاس گرما در تابستان، خاصه در مناطق گرمسیری شود و عکس همین عملکرد را در فصل زمستان برای جذب انرژی خورشیدی و گرم شدن ساختمان ها در مناطق سردسیری ایفا کند.
– نمای ساختمان به عنوان یک عایق صوتی ایده آل و مناسب عمل می کند. کاملا واضح است که نمای ساختمان نقش بسیار مهمی در کاهش ورود آلودگی های صوتی و صداهای آزاردهنده محیط بیرون به فضای داخلی ساختمان ایفا می کند.این موضوع در ابرشهرهای با آلودگی صوتی بالا، بیشتر نمود پیدا می کنند.
در ساخت وسازهای عصر حاضر، این عایق کاری صوتی با استفاده از نماهای شیشه ای و با به کارگیری شیشه های چندلایه، به نتایج بهتر با بازده بیشتری رسیده است. زیرا هم بهره گیری از نور بیرون برای تامین روشنایی داخل ساختمان سهل تر است و هم از ورود صداهای ناهنجار به داخل جلوگیری می شود.
-کمک به افزایش دوام و پایداری ساختمان ها در برابر شرایط نامساعد جوی و محیطی و در نتیجه افزایش عمر مفید ساختمان