طراحی معماری مجموعه فرهنگی

مجموعه  فرهنگی جورج امیل لاپالمه

فضا توسط مجموعه ای از آستانه ها که علائم عبور, محوطه, آثار, سقف و دیوارها را نشان می دهند و به واسطه ی نور و سیستم سمعی بصری روشن شده اند, مورد تأکید قرار گرفته و یک گذرگاه که در حواس عموم جذاب و فریبنده نمود یافته, را پدید آورده است. این فضا برای انیمیشن و شو سازماندهی و به گشودگی هایی که به فضای زیرزمینی و خارج و هم چنین نورگیرها و آثار هنرمندان که بر روی پرده ی نمایش دیده می شود, مرتبط شد.
این مجموعه نشانگر یک سرسرای فرهنگی وسیع و قابل دسترس برای عموم است. مسیر ورودی و سرسرای این مجموعه ی فرهنگی در سال ۱۹۷۲ به یک فضای صرفاً عملکردی تبدیل شد که تنها دسترسی به فضاهای مختلف و هم چنین یک شبکه ی زیرزمینی را فراهم اورد. مجموعه به آسانی در دسترس کاربرانش بود. اما هرگز موفق به برجسته نمایی طیف گسترده ای از فعالیت های فرهنگی و خدمات مانند سالن اجرا, باکس آفیس, بوتیک ها, رستوران ها و مسیرهای وسیع عابران پیاده با سطح بالای دسترسی نشد. مجموعه دچار ساییدگی و پارگی زمان است.

ما درپی یک طراحی جدید برای طاق ورودی – ورودی اصلی و امکانات ارتباطی به منظور خلق یک مرکز فرهنگی معتبر با ارائه ی یک هویت منحصر به فردِ طیف گسترده ای از فعالیت های فرهنگی بودیم. نتیجتاً ساختمان را به شکل قابل توجهی در بازسازی فضای داخلی و طراحی شهری که به تولید یک اثر معمارانه ی با کیفیت براساس ساختمان موجود کمک می کند, به چالش کشیدیم. امروز فضای فرهنگی جرج امیل لاپالمی معرف فضای عمومی با اتمسفری که منجر به کشف و گذران اوقات فراغت می شود, است.

اقدامات ما براین عامل ها متمرکز بود:
یکپارچگی ترافیک
به کارگیری حداکثر فضای سبز
احیا و نگهداری سازه های موجود
تمرکز بر ترافیک عابران پیاده و
آلترناتیو حمل و نقل
افزایش نور طبیعی برای استفاده ی کاربران

بعلاوه بازسازی فضای موجود,که این شامل اضافه کردن یک سالن نمایشگاه جدید, فضای انیمیشن, خدمات, یک سایبان شیشه ای, دسترسی به گردشگاه یک منطقه ی چند رسانه ای, سیستم های پیشرفته ی نورپردازی در فضای خارج, بهینه سازی استادانه ای ابزار تبلیغات که منعکس کننده ی هم تبلیغات و هم عمق طیف فرهنگی توسط این مجموعه به منظور استفاده ی کاربران می باشد. این مجموعه موقعیت خود را به عنوان بزرگترین مرکز فرهنگی کانادا حفظ کرده است. مسیر ورودی و سرسرای مجموعه یک مسیر دسترسی را فراهم آورده که به واسطه ی آن سی و پنج هزار کاربر روزانه و هشت میلیون عابر پیاده, خریدار و مراجعه کننده سالانه منتقل می شوند. بر این سیاق چالش های معمارانه به بزرگترین مرکز فرهنگی بدل شد.