گروه مهندسین ایران معماری
یکی از فعالیت هایی در گروه مهندسی ایران معماری صورت می پذیرد، مطالعه وشناخت نمونه های مشابه در پروژه های معماری است .لذا یکی از رویکرد های اصلی این گروه تلفیق نظریه های علمی با روشهای عملی است.برای بسط موضوع در ادامه به معرفی نمونه های ساخته شده پرداخته می شود.
شماره تماس برای کسب اطلاعات بیشتر: ۰۲۱۲۲۹۸۳۳۸۵
Herzog & de Meuron/ Barcelona , Spain
ساختمان مجمع (محل گردهمایی دن مورون و هرزوگ)[۱]
– معرفی پروژه
مراسم “مجمع جهانی فرهنگ ها” در سال ۱۹۹۰ هنگامی که بارسلنا تصمیم گرفت با حمایت یونسکو اولین گرد همایی فرهنگی در جهان را سازمان دهی کند ، برایش به منزله ی فرصتی بود تا اراضی صنعتی و تجهیزات بندری وسیعی را که دیگر مورد استفاده نبودند، در حاشیه ساحل شمالی شهر مورد ساخت و ساز قرار دهد.
[۱] – Forum Building
Herzog & de Meuron/ Barcelona , Spain
قرار گیری پروژه در سایت بندرگاه
چهار ماه و پانزده روز کنفرانس ، گفتمان ، کنسرت ، نمایشگاه ها و دیگر رویداد ها برنامه ریزی شده بودند تا با گرد آوردن مردم تمامی دنیا برای میراث فرهنگیشان جشن بگیرند و به گفتگو و مباحثه درباره آینده بپردازند گذشته از ساختمانهای رفاهی، هتل ها و بناهای مسکونی، سکوی عظیمی نیز در محل بقایای یک مرکز تصفیه آب بنا شد. قرار بود روی این سکو بنایی برافراشته شود که می بایست تبدیل به نماد مجمع بارسلونا می شد. ساختمانی شامل یک تالار گردهمایی، فضاهای نمایشگاهی، اتاقهای کنفرانس، رستورانها و سایر فضاهای خدماتی مورد نیاز مجمع و اهداف آن.
فضای عمومی نفوذ پذیر در قسمت زیرین به عنوان ورودی ساختمان
کانسپت پروژه
پیش نویس طرح های اولیه نشانگر پروژه ای مرتفع با طبقات فراوان بود که می بایست در خط افق شهر تبدیل به عنصری شاخص می شد ولی پس از آنکه مسئولان متقاعد شدند که ایجاد ارتباط متقابل با بازدید کنندگان از نمایشگاه در یک آرایش افقی طبیعی تر انجام می گیرد و اینکه ترکیب فضای بیرون و درون، هنگامی که در ترازهای مشابه صورت پذیرد، تاثیر بیشتری خواهد داشت، تصمیم بر آن شد که بنایی تخت و مستقل و اندکی بالا آمده ساخته شود.
دی مورون و هرزوگ می گویند : « ما تصمیم گرفتیم به جای طراحی ساختمان به عنوان شی مستقل در یک فضای عمومی باز ، ساختاری را طراحی کنیم که خود به وجود آورنده این فضای عمومی باشد. این ملاحظات در نهایت منجر به پیشنهاد طرحی مثلثی شکل و برافراشته شد. این شکل نه تنها به طور ایده آلی مطابق با محیط پیرامون پروژه بود، بلکه کل فضای آن را در درون خود می پوشاند. این بهترن حالت واقع شدن این پروژه در این مکان است. »
شکل بنا با توجه به موقعیت خاص آن مشخص شد. این مثلث متساوی الاضلاع با ضلعهایی به طول تقریبا ۱۹۰ متر و مساحت کل ۴۵۰۰۰ متر مربع ، همانند آخرین تکه ی یک پازل، تقریبا به طور کامل فضای باز میان سه خیابان را پر می کند.[۱]
[۱] – ساختمان محل گردهمایی در مکانی با شیب ملایم بین خیابان های فرعی شهر در شبکه مستطیل شکل قراردارد.Cerda و Avenida Diagonal
دی مورون و هرزوگ با مرتفع کردن ساختار زمین ساختمان ، یک فضای عمومی نفوذ پذیر را در قسمت زیرین به وجود آوردند که به عنوان ورودی ساختمان به کار می رود. فضاهای عمومی میان سه تراز مختلف پروژه توزیع شده اند. تراز دسترسی از محوطه ای تشکیل می شود که اندکی به یک سو متمایل شده نگه دارنده بنای منشور شکل است. و حیاطهای نورگیر آن به بازدید کنندگان امکان می دهد پیش از ورود به درون ساختمان از نور ملایم آفتاب بهره مند شوند.
– مجموعه ای از حیاط های سر پوشیده با شکل ها و اندازه های بسیار متفاوتی دارند و مقادیر متفاوتی از ماده های منعکس کننده
– فضا های پروژه
مجموعه ای از حیاط های سر پوشیده که به این ساختار مرتفع منقطع می شوند با ایجاد تعاملی پیچیده بین فضا های باز پوشانده شده و سطوح مختلف ساختمان محل گرد همایی به طور مداوم زاویه های دید جدیدی ایجاد کرده و میزان روشنایی را تغییر می دهند. این حیاط ها ، شکل ها و اندازه های بسیار متفاوتی دارند و مقادیر متفاوتی از ماده های منعکس کننده در آن ها به کار رفته است – در بعضی از آن ها تنها قطعه ای شیشه آینه ای و در بعضی دیگر دیواری کامل از شیشه و فولاد طلایی به کار رفته است . تراز زیرین شامل تالار گردهمایی با گنجایش ۳۲ هزار تماشاچی است و تراز بالایی (رو سازه ای سه گوش از فولاد که روی ستونهای بتنی قرار گرفته است) فضاهای نمایشگاهی و همچنین هسته ی حجمهای بی قاعده ی حاوی دسترسی ها و ارتباط های عمودی، اتاق های کنفرانس و فضاهای خدماتی را در خود جای داده است.
قسمت ورودی ساختمان در زیر بامی قرار دارد که سطح زیرین این بام همچون آب هایی درخشان با موجی ملایم کاملا با صفحات مثلثی شکلی از فولاد ضد زنگ پوشانده شده است. زمین ها چه در داخل و چه در خارج از آسفالت سیاه اند. در ورودی طلایی رنگ در قابی از شیشه قرار دارد که در قسمت بالا به طرف مثلث آبی رنگ برش می خورد .
سطح شیشه ای خارجی که منعکس کننده آسمان است بام ساختمان را که با آب پوشانده شده و قسمت زیرین آن را که شکلی مانند آب های مواج دارد به هم متصل می کند. آبی که از بام جاری می شود در طول تابستان ساختمان را خنک نگه می دارد.
رو سازی در درون و بیرون با بتن انجام گرفته است. سقف همچون آینه ای که در مقابل آسمان صاف تابستانی قرار گرفته باشد، به رنگ نیلی سیری درآمده است که ملات پاشی نما را می پوشاند. نما با شکاف های شیشه کاری شده ای بریده شده که مقطع ساختمان را عیان می سازند و نور از طریق آنها به درون بنا راه پیدا می کند.
