طراحی مدرسه ی پل
پلی که دو قلعه ی باستانی را در خانه های روستای چین ارتباط می دهد، یک مدرسه طراحی معماری تلفیقی است و اقتصاد محلی را از سر می گیرد ، در حالی که به دقت ارتباط میان معماری گذشته و آینده را در نظر می گیرد و با محیط خود هماهنگ است.مدرنیزاسیون سریع چین باعث تضاد های مطلق میان ساختارهای قدیم و جدید شده است، گسستگی میان معماری گذشته و حال باز شده، و بسیاری مناطق روستایی توسعه نیافته رها شده و با ظاهر به سرعت در حال تغییر مناطق شهری ارتباط نیافته.
ایالت روستایی فوجیان Fujian ، در سواحل جنوب شرقی چین ، یک منطقه ی کوهستانی با آب و هوای نیمه گرمسیری و مرطوب است – به طور سنتی توصیف میشود ” کوه هشت بخشی ، یک قسمت آب و یک قسمت زمین های کشاورزی” . روستای کوچک زیاشی Xiashi در فوجیان چندین ساختمان جدید دارد. برای چندین سال پیاپی نه تنها به یک مدرسه ی ابتدایی ، بلکه به یک مرکز اجتماعی جدید برای ارائه ی یک فضای اجتماعی مرکزی نیاز داشت.
ماموریت: هدف اصلی طراحی مدرسه ی پل Bridge School بود برای از سر گرفتن اجتماع زیاشی و برای حفظ فرهنگ سنتی و شیوه ی زندگی از طریق یک زبان زیبایی شناسانه معاصر که با سنت در حال رقابت نیست اما در عوض ارائه می شودو با سنت در روش های جدید در ارتباط است. وقتی از معمار لیژیادونگ خواسته شده بود که مدرسه را طراحی کند ، او الهام این را داشت که آنرا روی پلی میان دو توتولوی باستانی ancient toulou – قلعه مانند سنتی- مانند ساختارها قرار دهد – که در دو طرف رودخانه از طریق روستا ایجاد می شود. در اصل ساخته شده توسط اجداد مردم محلی هاکا Hakka ، این قلعه های مدور متمایز ، دیوارهای ضخیم و محکم کوبیده شده در زمین است. ساختاری که پلها دو نیمه روستا را در ارتباط نمادین گذشته و حال درنظر می گیرند.
تحقق:
توسط پایه های بتنی تقویت شده ، سازه های فلزی ساده همانند یک شاه تیر جعبه ای غول پیکر که کمی جا به جا شده عمل می کنند ، بنابراین ساختمان ماهرانه می پیچد ، بالا می رود و پایین می آید به عنوان محدوده ی نهر . در داخل یک جفت تقریبا یکسان، کلاس های درس گوه ای شکل است، که هر کدام به سمت نقطه ی میانی ساختار باریک می شود. اگر چه امکان این برای استفاده ساختمان اصلی به عنوان پل وجود دارد ، یک گذرگاه باریک در زیر سازه های فلزی به حالت تعلیق درآمده است و لنگر توسط سیم های کششی یک مسیر جایگزین و مستقیم تر ارائه می کند.
از جمله در طرح ساختمان یک زمین بازی برای کودکان در یک طرف آب است. سبکی طبیعی و سیالیت فضایی عناصر کلیدی ساختار است. با استفاده از درب های کشویی وتاشو ، مدرسه به تئاتر تصنیف و یا ساختار بازی تبدیل می شود. این توانایی برای حرکت کودکان و تشویق آنها برای درگیری فعال با معماری است. قاب فولادی در حجابی از میله های چوب باریک پیچیده شده است ، که نور را فیلتر میکند و فضای داخل را با نسیم خنک معتدل می کند. ساختار در تضاد کامل با معماری سنگین دو طرف نهر، به نظر سبک میرسد.
مفهوم ساختمان الهام گرفته از طب سنتی چینی است، که انسان را به عنوان یک سیستم کامل با قطعات بهم پیوسته می بیند. با نزدیک شدن به پروژه این روش برای در نظر گرفتن جامعه به عنوان کل برای ایجاد ساختمان های انعطاف پذیر و مطبوع پسندیده است. مدرسه ی پل در بسیاری سطوح به وحدت رسیده: بین گذشته و حال ، میان سنت و مدرن، میان دو طرف رودخانه ، و بین اعضای جامعه. ساختمان ، روح بخشی موفقیت آمیز جامعه ، پرداختن به نیازهای اجتماعی از طریق مداخله های معماری را در بر دارد.
طراحی شده توسط : آتلیه لیژیادونگ Li Xiaodong Atelier
گرداوری:دینا صنیعی
