راه حل های شگفت آور
در زیر به بررسی راه حل هایی در طراحی ساختمان ها پرداخته می شود که به صورت جالبی مسائل مربوطه را حل می کنند.هر پروژه مسائل و چالش های مربوط به خود را داشته و برای حل نیاز به خلاقیت دارد. این کار و داشتن ایده های نوآورانه مربوط به معمار و طراح ساختمان است.
تا به حال به چالش های یک پروژه ساختمانی فکر کرده اید؟
در هر پروژه ساختمانی می توان به چالش های متفاوتی اشاره داشت که معمار مجموعه باید در صدد حل آن ها بر بیاید. در ساخت ساختمان های زیر تمرکز بر بازسازی و تغییر ساختمان های ساخته شده است. علاوه بر این توجه به ضوابط و آیین نامه ها و عوامل زیر ساختی بسیار مهم است. با این همه این فکر در ذهن خطور می کند که چگونه می توان تمامی این مسائل را در هم ادغام کرده و راه حل هایی نوآورانه پدید آورد؟
مهمترین فعالیت معمار ایجاد هویتی منحصر به فرد برای ساختمان هاست. این هویت بخشی با ایده ها و راهکارهای خلاقانه و معمارانه است که به وجود می آید. آرکدیلی در مقاله خود به ۱۴ پروژه اشاره دارد. که خانه ها و یلاهایی هستند، با راه حل های شگفت آور. معمار توانسته با استفاده از زبان های بصری و دیداری، سازماندهی فضایی ، ترکیب محیط ها و ارتباط بین معماری و انسان به مقوله خلاقیت دست یابد. در این مقاله قصد داریم تعدادی از این پروژه ها و مسائل مربوط به آن ها را بررسی کنیم.
سازمان فضایی
از مهمترین دلایل بازسازی خانه ها، سازمان فضایی و مدیریت آن است. بدست آوردن یکپارچگی فضایی در عین بدست آوردن تناسبات درست یکی از چالش های پروژه هاست که می تواند از راه های مختلفی حاصل شود.
معمار: Tato Architects
این ساختمان طراحی مجدد یک خانه چوبی سنتی ژاپنی است. قاب های چوبی این خانه پس از حذف الحاقات غیر ضروری به صورت سازه اکسپوز در آمد. در این خانه معمار، تنها با قرار دادن دیوارهای منحنی در آن، عملکردهای فضایی ایجاد شد.
برقراری رابطه میان پروژه و محیط اطراف
از دیگر چالش ها در ساخت مجدد خانه و یا ویلا، برقرای ئیوند میان آن و محیط اطراف است. هماهنگی با بافت موجود با ساختمان جدید یکی از چالش ها ست که می توان با ایده های ناب آن را حل نمود.
The Renovation of a Little House in a Historical Neighborhood of Guangzhou
معمار: URBANUS
این پروژه در خیابان Upper-Mengsheng، یک کوچه طولانی و پر پیچ و خم واقع شده است. خانه اصلی یک سازه آجری و بتنی سه طبقه بود که مالک آن در سال ۱۹۸۵ ساخت و هر طبقه آن تنها ۲۲ متر مربع مساحت داشت. اطراف آن را ساختمان های مجاور احاطه کرده اند.
ضلع شرقی خانه با دیوار بیرونی خانه که در همسایگی آن است مشترک است. علاوه بر این ضلع شمالی و غربی با خانه های مجاور فاصله ای ۹۰ و ۳۰ سانتی متری دارند. کوچه ۸۰ سانتی متری جنوب که به زحمت دو نفر از کنار هم عبور می کنند، تنها گذری است که به در ورودی منتهی می شود.
ساختمان علاوه بر کوچک، همینطور کم نور بودن و داشتن همسایگی و دیوار مشترک با خانه های مجاور، عملکرد حرارتی ضعیفی با خطرات سازه‌ای دارد. این مسائل همیشه در فرآیند بازسازی در محله های قدیمی شهر معمول است. طرح نوسازی از فضای داخلی آغاز شد و هدف آن سازماندهی مجدد عملکردهای حیاتی زندگی روزمره در فضای محدود بود.
در مقاله بعدی به ادامه بررسی دیگر عوامل پرداخته خواهد شد. با گروه آرتور و همکاران همراه باشید.
