معماری و دکوراسیون داخلی، ورود جان زندگی به فضای معماری است
اگر بتوانیم با جابه جایی تیغه ی دیواری، فضایی را بزرگتر کنیم که پاسخی باشد به نیازی، یا اینکه با تغییر رنگ فضایی دیگر، روحیه ی ساکنان آنجا را بهتر کنیم و یا با چیدمانی صحیح در مبلمان خانه، حرکت اهالی را نظم بهتری ببخشیم ، در آن صورت چه نامی به این تغییرات بدهیم جز دمیدن جانی تازه و ارتقای سطح کیفی آن فضا. بله این کار، معماری داخلی نامیده می شود.
نورپردازی به جا و به موقع آن چنان اشیای مورد علاقه ی صاحبخانه را، در ارزش می گذارد، تازه در می یابد چه چیزهایی را داراست و کدام یک را دوست می دارد.
برای مثال : آیا در خانه دیواری دارید که بر روی آن عکس هایی از والدین و پدر و مادر بزرگ ها و یا کسانی را نصب کرده اید که مدعی به دوست داشتن شان هستید؟ حال با لکه نوری آن را در ارزش بگذارید، حتماً این کار را بکنید . خواهید دید که نه تنها دیواری را زندگی می بخشید بلکه روان خویش را نیز آرامش می دهید و برای خود و فرزندان خویش نیز تمرینی است از قدرشناسی و مهر آفرینی. بلی کلید های معماری داخلی باز کننده ی قفل های بسیاری است و گشاینده ی درهای فراوان به روی زندگی که موجب شیرینی جان بخش به روان زندگی است.
سوال آخر اینکه : آپارتمانی را که به تازگی دیده و یا خریده اید، فضای لخت آن، سفید و فاقد هرگونه هویت خاص می باشد، در صورت لزوم چگونه می شود آن را به صورت فضایی قابل زندگی و صاحب جان زندگی نمود؟
پاسخ این سوال در شروع کلام به صورتی روشن با توضیح چند نمونه به اختصار عرض شده است که صاحب خانه تغییرات بالا را متناسب با نیازهای روحی و روانی و اقتصادی خویش می تواند مدنظر داشته باشد اما نسخه ی سریع در یک کلام، تغییر معماری داخلی است.