معماری همسو با طبیعت
در زندگی امروز، ارتباط ما با طبیعت و محیط طبیعی به حداقل خود رسیده است. معماران و طراحان حرفه ای در تلاشند تا بتوانند این ارتباط و پیوند میان انسان و طبیعت را دوباره بازگردانند. در این راستا راهکارهای چندی را می‌توان ارائه داد که در مقاله زیر به آن خواهیم پرداخت:
به چه میزان پیوند معماری و طبیعت را لازم میدانید؟
انسان امروز هرچقدر هم که با مدرنیته عجین شده باشد، اما همواره به دنبال راهی برای ارتباط خود با طبیعت بوده است. معماری به گونه‌ای مانعی شده در برابر ارتباط طبیعت و انسان‌ها. اما معماران امروز تلاش می‌کنند تا طبیعت را به ساختمان‌های مدرن خود بکشانند. در طراحی‌های این روز‌ها به وضوح حضور فضای سبز و تلاش معمار را برای پیوند معماری و طبیعت اطراف می‌بینید.
در این متن درصدد هستیم تا روش‌هایی را مبنی بر برقراری مجدد ارتباط عمیق انسان و طبیعت بررسی کنیم:
1- معماری بیومیمتیک (Biomimetic Architecture)
معماری بیومیمتیک تقلیدی از سیستم ها و فرآیندهای طبیعت است. یعنی برداشتی از چگونگی زندگی گیاهان، حیوانات و دیگر اشکال حیات. در طبیعت همیشه می‌توان راه حل هایی را برای انطباق خود با محیط و تغییرات ناشی از اقلیم و یا مسائل این چنینی یافت. همچنین راه حل هایی را برای زنده ماندن در وخیم‌ترین شرایط آب و هواهایی اعم از طوفان‌ها و… .
معماران و طراحان تا حد زیادی از مکانیسمی الهام گرفته اند. هر گیاه، حیوان و سایر اشکال زندگی در درون خود دارند تا با محیط اطراف خود سازگار شوند. تقلید از مکانیسم های آنها از طریق فناوری‌های مدرن و استفاده از آن در طراحی سازه ها راهی برای تلفیق معماری و طبیعت برای سازگاری ساختمان با محیط است.
۲- معماری بیومورفیک (Biomorphic Architecture)
الهام گرفتن برای طراحی از اشکال موجود در طبیعت به عنوان معماری بیومورفیک شناخته می شود. فرم‌های طراحان و معماران یا مستقیماً از درختان، برگ ها، حیوانات، پرندگان و غیره الهام گرفته شده اند یا به صورت انتزاعی از آنها برداشتی آزاد شده است. فرم های الهام گرفته شده از طبیعت در معماری، کاربران فضا را به دنیای طبیعی و پیوند مردم را محیط طبیعی نزدیک می کند.
۳-فضاهای باز و طراحی منظر
وجود فضاهای باز و محیط طبیعی در ترکیب با فضاهای ساخته شده و ساختمان‌ها به کاربران این امکان را می دهد که در ارتباط دائمی با طبیعت زندگی کنند. همزیستی معماری و طبیعت با یکدیگر باعث ایجاد حس مثبت و شادابی در افراد می شود و آسیب های محیطی را می‌تواند به حداقل می رساند. ارتباط با طبیعت می‌تواند روحیه‌ای تازه و فرش را برای افراد رقم زند.
۴-استفاده از مواد طبیعی
استفاده از مواد به دست آمده از طبیعت به صورت خام یا پالایش یافته یکی از رویکردهای عالی برای تلفیق معماری و طبیعت است. همه ما در روزمرگی‌های خود با مصالح و متریال موجود در فضا و معماری در تماس مستقیم هستیم. بنابراین استفاده از مواد طبیعی مانند چوب، خاک رس، گل، سنگ، و … محیطی طبیعی را در فضا ایجاد می کند.
همچنین، انتخاب یک پالت رنگی متشکل از رنگ‌های موجود در طبیعت مانند خاکستری، سایه‌های خاکستری، آبی، قهوه‌ای، سبز خاکی ، فضای هماهنگی بین خود و طبیعت ایجاد می‌کند. به‌کارگیری متریال‌هایی که می‌تواند به عنوان عناصر معماری برای مثال مبلمان استفاده شود نیز در این موضوع مهم است. صندلی‌ها و میزهای چوبی از مثال‌های این مورد است.
