رنزو پیانو در سال ۱۹۳۷ در جنوآ، ایتالیا در خانواده ای معمار به دنیا آمد. پدر، ۴ عمو و برادرش همه پیمانکار ساختمانی بودند. هنگامی که دانشجوی معماری در دانشگاه پلی تکنیک معماری میلان بود مرتبا از پروژه های ساختمانی پدرش بازدید میکرد که این بازدید ها تجربه های علمی و کارآمدی را برای او به ارمغان آورد.
مسئولین امر جایزه بهترین شیوه یکپارچگی طرح و بنا را که در پروژه های او خود نمایی می کرد به وی اهدا کردند زیرا کارهای وی قابل مقایسه با کارهای معماران چیره دست قدیمی ایتالیا همچون لئوناردو داوینچی، میکل آنژ و بورنلسکی می باشد.
در حالی که کارهای او آمیخته با تکنولوژی روز معماری می باشد ولی ریشه و اصل کارها به طور واضح نمایانگر فلسفه و سنت ملی کلاسیک ایتالیا است ، مقامات رسمی “پریزکره” گفته اند : همانگونه که وی با شیوه های کهن هماننده فن آوری های نویین به سهولت کار میکند شدیدا به ایجاد معماری قابل سکونت و با دوام در دنیای رو به پیشرفت توجه دارد.
دفتر فنی و کارگاه رنزو پیانو در سال ۱۹۸۰ در پاریس و جنوآ ایتالیا شکل گرفت و اکنون تعدادی برابر با ۱۰۰ مهندس ، معمار و متخصصین دیگر در قسمتهای مختلف شرکت مشغول به کار هستند که همگی معتقدند به ساخت ساختمانهای کارآمد و آزمودن ایده های طراحی که منعکس کننده ایده های رنزوپیانو است ، می باشد.
افتخارات :
– عضویت افتخاری جامعه معماران آمریکا ، آمریکا ، ۱۹۸۱
– مدال طلا از انستیتو سلطنتی معماران بریتانیا ، انگلستان ، ۱۹۸۹
– جایزه Cavaliere di Gran Croce از هیئت دولت ایتالیا ، رم ، ایتالیا ، ۱۹۸۹
– جایزه کیوتو ، ایناموری فوندیشن ، کیوتو ، ژاپن ، ۱۹۹۰
– عضویت افتخاری دانشکده هنر و تحقیقات آمریکا ، آمریکا ، ۱۹۹۴
– از طرف یونسکو به عنوان سفیر معماری حسن نیت معرفی شد ، ۱۹۹۴
– جایزه میکل آنژ از رم ، ایتالیا ، ۱۹۹۴
– جایزه اریز موز ، آمستردام ، هلند ، ۱۹۹۵
– جایزه معماری پریتزکر ، کاخ سفید ، واشینگتن ، آمریکا ، ۱۹۹۸
– معمار دانشکده ملی سن لوکا ، رم ، ایتالیا ، ۱۹۹۹
– مدیر کل مرکز ملی de la Légion d’Honneur ، فرانسه ، ۲۰۰۰
– سلطان معماری ، ونیز ، ایتالیا ، ۲۰۰۰
– جایزه لئوناردو ، رم ، ایتالیا ، ۲۰۰۰
– جایزه وکسنر ، مرکز هنر وکسنر ، کلومباس ، اوهایو ، آمریکا ، ۲۰۰۱
