معماری و دکوراسیون داخلی، آموزش هنر بهتر زیستن در فضایی محدود
می دانیم کلیه ی علوم و فنون و هنرها و مجموعه ی دانش بشری با سرعتی شگفت آور در حال گزاری محتوم می باشد و هر جامعه ای ، ولو عقب افتاده ترین آنها اگر هم توان رسیدن و هماهنگ کردن خود را با جامعه ی در حال رشد جهانی نداشته باشد به ناگزیر شاهد این ارتقای کیفی خواهد بود و این نظاره گری بی تردید تاثیری بر نحوه ی فرهنگ آن جامعه خواهد گذاشت و آن جامعه ولو با تاخیر به حرکتی در جهت ارتقای سطوح علمی، هنری و … رهنمون خواهد شد. در بحث ما که هنر بهتر زیستن می باشد، می توانیم از الگوهای صحیح جهانی الهام بگیریم و آن را منطبق با شکل زندگی خود نماییم.
ویل دورانت : ” ایرانیان قدیم جز هنر زندگی هیچ هنری را به فرزندان خود نمی آموختند، ادبیات در نظرشان تجملی بود که به آن کمتر نیاز داشتند، علوم را همچون کالایی می پنداشتند که وارد کردنش از بابل امکان پذیر بود درست است که تمایلی به شعر و افسانه های تخیلی داشتند ولی این کار را برعهده ی مزدوران و طبقه ی پست اجتماع می گذاشتند و لذت سخن گفتن و نکته پردازی و لطیفه گویی در گفت و شنود را برتر از لذت خاموشب و تنهایی و مطالعه ی کتاب می دانستند. شعر را پیش از آنکه از روی نوشته بخوانند از راه آواز پی می گرفتند.”
این شاهد از راه دور رسیده در توصیف ارزش هنر زندگی، اصالت و صحت ارج نهادن به زندگی و شیوه ی صحیح آن را، در گذشته ی ما به اثبات رسانده است و از آنجا که انسان عمدتاً ارتقا طلب می باشد، و در مسیر زندگی و به کمک تکنولوژی و تدابیر هنری، کوشش در آفرینش زنگی بهتر را برای خود، برای بهینه کردن محل زیست خویش به طور جدی مدنظر دارد.
برای مثال : در خانه ی آپارتمانی، اگر نتوانیم از متخصصی یاری بگیریم چه باید بکنیم ؟
آیا نباید مسایل خود را در فضای محدود با در نظر گرفتن الویت ها، تنظیم و شماره بندی کنیم؟
۱- کلاً مساحت زیادی نداریم و آپارتمان مان خشک و بی روح است.
۲- در آپارتمان مستقیماً در سالن پذیرایی باز می شود.
۳- حرکت در بین اتاق ها مستلزم گذشتن از فضای پذیرایی است.
۴- در بدو ورود محلی برای گذاشتن پالتو و کفشهای مان نداریم.
اینها مسایلی است که در صورت حل شدن، شیوه ی زندگی بهتر و در نتیجه روحیه ی شما ارتقا می یابد. اکثر این سوالات ، پاسخش در کتاب حاضر موجود و برای شما نوشته شده است.
